VASIL MACIEJ WASIELEWSKI. SZKOLNA 36, 63-460 Fabianów. TAX ID 9680283785. Phone 695037792. Rate company:
2 miliony dzieci zrobiło 10 milionów dobrych uczynków. Ta historia wydarzyła się w Polsce. Pod koniec lat pięćdziesiątych Polskę zalewa fala zagadkowych dobrych uczynków. Płoty same się naprawiają, pola koszą, a schody odśnieżają. Wszystko pod tajemniczym znakiem dłoni z inicjałami O dokonaniach „niewidzialnych rąk”’ za pośrednictwem telewizji usłyszała wkrótce cała Polska. Oto opowieść o Macieju Zimińskim – nauczycielu, który poprawiał rzeczywistość. I który pokazał, co potrafi człowiek. Jako redaktor popularnego w PRL „Świata Młodych”, w setkach tysięcy dzieciaków rozbudziła chęć pomagania. Zorganizowana przez niego akcja „Niewidzialna ręka” miała na celu niesienie pomocy osobom starszym, chorym i wszystkim, którzy pomocy oczekiwali. Niewidzialni działali w ukryciu i nie przyjmowali zapłaty. Pozostawiali jedynie ślad, bilet albo kartkę z odciśniętą w atramencie dłonią. Maciej Wasielewski, ur. 1982 w Warszawie. Nauczyciel akademicki. Autor książki Jutro przypłynie królowa. Współautor 81:1. Opowieści z Wysp Owczych, a także antologii reporterskich: Mur. 12 kawałków o Berlinie i Obrażenia. Pobici z Polską. Prowadzi zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Uczy na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Niewidzialna ręka • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz! • Oferta 13438411924 Foto © Ola Wasielewska Maciej Wasielewski (ur. 1982) – nauczyciel akademicki, scenarzysta, autor książek: Niewidzialna ręka (2019) i Jutro przypłynie królowa (2013). Współautor 81:1. Opowieści z Wysp Owczych (2011), a także antologii reporterskich: Mur. 12 kawałków o Berlinie (2015) i Obrażenia. Pobici z Polską (2016). Od 2012 roku prowadzi zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Od 2017 roku uczy na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Nominowany do kilku nagród literackich i dziennikarskich. Maciej Wasielewski, Marcin Michalski 81:1 Maciej Wasielewski Jutro przypłynie królowa Niewidzialna ręka była zorganizowaną akcją niesienia pomocy osobom starszym, chorym i wszystkim, którzy pomocy oczekiwali. Według zachowanych dokumentów można przypuszczać, że w latach 1966 - 1981Dwa miliony dzieci zrobiło dziesięć milionów dobrych uczynków. Ta historia wydarzyła się w Polsce! Oto opowieść o Macieju Zimińskim – nauczycielu, który poprawiał rzeczywistość. Pod koniec lat 50. Polskę zalewa fala zagadkowych dobrych uczynków. Płoty same się naprawiają, pola koszą, a schody odśnieżają. Wszystko pod tajemniczym znakiem dłoni z inicjałami O dokonaniach „niewidzialnych rąk”’ za pośrednictwem telewizji usłyszała wkrótce cała Polska. Maciej Zimiński jako redaktor popularnego w PRL „Świata Młodych” w setkach tysięcy dzieciaków rozbudził chęć pomagania. Zorganizowana przez niego akcja „Niewidzialna ręka” miała na celu niesienie pomocy osobom starszym, chorym i wszystkim, którzy pomocy potrzebowali. Niewidzialni działali w ukryciu i nie przyjmowali zapłaty. Pozostawiali jedynie ślad, bilet albo kartkę z odciśniętą w atramencie dłonią. O Autorze: Maciej Wasielewski (ur. 1982 w Warszawie) – nauczyciel akademicki. Autor książki „Jutro przypłynie królowa”. Współautor „81:1. Opowieści z Wysp Owczych”, a także antologii reporterskich: „Mur. 12 kawałków o Berlinie” i „Obrażenia. Pobici z Polską”. Prowadzi zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Uczy na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu ręka od Maciej Wasielewski możesz już bez przeszkód czytać w formie e-booka (pdf, epub, mobi) na swoim czytniku (np. kindle, pocketbook, onyx, kobo, inkbook). Świat można opisywać, ale świat można także zmieniać.
Sklep Audiobooki i Ebooki Ebooki Literatura faktu, reportaż Oceń produkt jako pierwszy Wydawnictwo: Wielka Litera Liczba stron: 193 Rozmiar: 5,7 MB Data premiery: 2019-05-16 Wszystkie formaty i wydania (3): Cena: Oferta : 32,90 zł 32,90 zł Produkt cyfrowy Opłać i pobierz Czytaj w abonamencie W Go Max zyskujesz: Słuchasz i czytasz bez limitu Wybierasz spośród ponad 100 tys. audiobooków, ebooków i komiksów dostępnych w aplikacji Korzystasz jednocześnie na 2 urządzeniach np. smartfon i tablet lub czytnik ebooków Możesz zrezygnować w dowolnym momencie W Go Mikro zyskujesz: czytasz lub słuchasz 1 dowolnego ebooka lub audiobooka w miesiącu wybierasz spośród wszystkich tytułów z naszego katalogu, ponad 100 tys. audiobooków, ebooków i komiksów dostępnych w aplikacji podcasty i ASMR słuchasz bez limitu W Go Mini zyskujesz: czytasz lub słuchasz 2 dowolne ebooki lub audiobooki w miesiącu wybierasz spośród wszystkich tytułów z naszego katalogu, ponad 100 tys. audiobooków, ebooków i komiksów dostępnych w aplikacji podcasty i ASMR słuchasz bez limitu W Go Max+Music zyskujesz: Słuchasz i czytasz bez limitu Wybierasz spośród ponad 100 tys. audiobooków, ebooków i komiksów dostępnych w aplikacji Empik Go Słuchasz swojej ukochanej muzyki i autorskich playlist w aplikacji Empik Music Korzystasz jednocześnie na 2 urządzeniach np. smartfon i tablet lub czytnik ebooków I wiele więcej! Z tytułów dostępnych w abonamencie możesz korzystać tylko w aplikacji Empik Go Produkt nie jest obecnie dostępny w żadnym abonamencie Najczęściej kupowane razem Opis Opis 2 miliony dzieci zrobiło 10 milionów dobrych uczynków. Ta historia wydarzyła się w Polsce. Pod koniec lat pięćdziesiątych Polskę zalewa fala zagadkowych dobrych uczynków. Płoty same się naprawiają, pola koszą, a schody odśnieżają. Wszystko pod tajemniczym znakiem dłoni z inicjałami O dokonaniach „niewidzialnych rąk”’ za pośrednictwem telewizji usłyszała wkrótce cała Polska. Oto opowieść o Macieju Zimińskim – nauczycielu, który poprawiał rzeczywistość. Jako redaktor popularnego w PRL „Świata Młodych” w setkach tysięcy dzieciaków rozbudził chęć pomagania. Zorganizowana przez niego akcja „Niewidzialna ręka” miała na celu niesienie pomocy osobom starszym, chorym i wszystkim, którzy pomocy potrzebowali. Niewidzialni działali w ukryciu i nie przyjmowali zapłaty. Pozostawiali jedynie ślad, bilet albo kartkę z odciśniętą w atramencie dłonią. Dane szczegółowe Dane szczegółowe ID produktu: 1227867238 Tytuł: Niewidzialna ręka Autor: Wasielewski Maciej Wydawnictwo: Wielka Litera Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 193 Data premiery: 2019-05-16 Rok wydania: 2019 Format: MOBI UWAGA! Ebook chroniony przez watermark. więcej › Liczba urządzeń: bez ograniczeń Drukowanie: bez ograniczeń Kopiowanie: bez ograniczeń Indeks: 32872705 Recenzje Recenzje Inne tego autora Popularne w tej kategorii
Explore songs, recommendations, and other album details for Pierwszy Dotyk Niewidzialnej Ręki by DJ Niewidzialna Ręka. Compare different versions and buy them all on Discogs.👉 Myślisz, że w czasach streamingu i powszechnego dostępu do muzyki, wszystkie wydawnictwa są na wyciągnięcie ręki Nic bardziej mylnego ️ Wiele taśm, nie1Zasłaniał okna. Lato czy zima światło wpadało przez szpary między ciężkimi zasłonami; wszystko co wewnątrz nikło w ciemności. Wystarczyło jednak, aby wpuścił powietrze, struga światła drgała i zdawało się, że wprawia w ruch Misia Uszatka, najlepszego przyjaciela Misia – Zajączka i jeszcze kilka lalek, które ukrył w pokoju do go, jak niektórzy odwiedzają muzea albo kościoły, aby uszczknąć czegoś do życia z cudzej wyobraźni. Wszystko, co składował w pokoju do pisania, sprawiało wrażenie obmyślonego dla wyobraźni. Do ścian przylegały masywne regały, na których stały książki, rzadkie książki, liczone w setkach, inne leżały rozproszone na podłodze, parapecie, spiętrzone na biurku i krzesłach. Pod łóżkiem upchnął jeszcze skórzaną walizkę, była zamknięta na kłódkę, i worki pocztowe zawiązane na supły. Przy drzwiach ułożył stos starych gazet, świeżych nie że jest to pokój rzeczy bezpowrotnie minionych i że nauczył się w nim żyć. Miał białe włosy, pobrużdżone policzki, długie rozdwojone przed dziewiątą rozdzwaniał się telefon. Krótkie sygnały wybudzały go ze snu. Przywierał dłońmi do materaca, w pierwszej chwili niepewny, w jakiej rzeczywistości się znajduje, prostował nogi i ręce, po czym kierował się do sąsiedniego pokoju, skąd dochodził dźwięk dzwonka. Kroki stawiał ostrożnie, przesuwał dłonią po grzbietach książek. Nieliczni, z którymi jeszcze rozmawiał, rozumieli, że cierpi fizyczny ból; ruch stanowi wysiłek, ręce zapewne szukają słuchawki. Halo? U mnie bez zmian, Joanka nadal nie rok, jak otworzyli ją i zaszyli. Nowotwór wątroby, usłyszał, nadal stawia opór medycynie. Od śmierci żony traktował życie jak przykry obowiązek. Żył, bo się urodził, żył, bo jeszcze Felek leżał przy nim, pysk opierał na łapach, niedołężny i ufny. Opiekował się nim tak, jak jeszcze potrafił. Sadzał go na lewym przedramieniu, bo w prawą rękę brał białą laskę, zamykał drzwi wewnętrzne, a potem drugie – pancerne i krok po kroku niemal zsuwał się ze schodów. Od czterdziestu lat mieszkał na Sadybie w czteropiętrowym bloku bez windy. Czasem wpadał na panią Wieczorek. Oboje kolebali się na opuchniętych nogach. Ilekroć mówiła: panie Zimiński, ja panu dobrze życzę, niech pan już uśpi Felka, fukał na nią: pani sama się uśpi, pani Wieczorek. Felek sypiał obok Joanki. Pani robiła jej zastrzyki. Pani Wieczorek opierała się wtedy o jego ramię: w takim razie mnie uśpij, kochany panie Zimiński. Nóg już nie czuję, dalej nie pójdę. Więc odkładał laskę, by z jamnikiem i sąsiadką wspinać się na piętro. Już dobrze, uspokajał, nikt od nas niczego nie się jak kret z jamy, ręką zasłaniał słońce. Codziennie powtarzał tę samą drogę; odwiedzał warzywniak, okrążał plac zabaw i dalej brzozową alejką szedł w stronę poczty. W warzywniaku wybierał pomidory, po czym wręczał portfel sprzedawcy, a ten zwykle brał mniej, niż wychodziło z rachunku. Przy placu zabaw napominał podrostki, by zamykały furtkę, bo młodsze dzieci, bo psy bez kagańca. Tłumaczył: po coś tę osłonkę pobudowali. I słyszał wysokie głosy: pierdol się albo: niech pan do mnie nie mówi. Więc szedł dalej, wzdłuż bloku, wzdłuż napisu sprejem: zniszczyliśmy wam elewację. W popielnicy kosza na śmieci zostawiał dwa nienapoczęte papierosy. Podrzucał je, odkąd usłyszał, że są ludzie, którzy zbierają niedopałki. A kiedy Felek robił, co musiał, on zaczepiał przechodniów: przepraszam, czy potrafią państwo pomóc? Pokazywał, żeby zebrać w worek. I kiedy kucali w trawie, pogodniał, kokietował, mówił, że ma niewyobrażalne szczęście; ludzie mu dla mnie panem Maciejem, a ja dla niego Maciejkiem. Zazwyczaj wielkie dokonania podążają za człowiekiem, ale on z jakichś powodów wyciszał swój się wiosną dwa tysiące szóstego w dawnym Domu Łaziebnym przy Bednarskiej, gdzie urządzono wydział dziennikarstwa. Siadał w zaciemnionym studiu, otoczony grupką studentów, urządzał nam próby kamerowe, tłumaczył, co lubi obiektyw. Ilekroć wchodziliśmy spóźnieni, wstawał na powitanie, a czasem, niby od niechcenia, pytał, czy zastanawialiśmy się, dlaczego trzeba przebudować świat i czy poczuwamy się do tego zadania. Ale jego głos topniał pośród naszych rozmów o piersiach, wierszówkach, o tym, jak łączyć stypendium socjalne z etatem, wreszcie, czy okulary pasują do wiosny pisałem artykuł do „Życia Warszawy” o zapomnianych niezapomnianych; mój pierwszy dwuszpaltowy tekst. Spytałem, czy zgodziłby się zostać bohaterem. Przekonywałem, szczyl skupiony na sobie, że można mi ufać, mam dorobek, jestem miesiąc po debiucie notką o występie zespołu Vavamuffin, czterysta znaków: co, gdzie, kiedy. Fiii, zagwizdał, pierwociny. On też debiutował w „Życiu Warszawy”, w czterdziestym szóstym, był ode mnie sporo młodszy. Napisał o Halce Moniuszki. Spytałem: czy pan redaktor jeszcze coś robi? Starał się nie okazać spotkanie zapoczątkowało regularne wizyty. Odtąd widywaliśmy się raz, dwa razy w tygodniu, paliliśmy papierosy, a ja wysłuchiwałem jego opowieści – a to o wyprawie na Spitzbergen, a to o przyjaźni z księżną Monako albo o Indianinie, który pod Częstochową walczył z hitlerowcami. Opowiadał łagodnym, miarowym tonem, starannie dobierał że prowadził pamiętnik. Pisał dużo, wołami, w jednej linijce mieścił trzy, cztery słowa, a kiedy stracił wzrok, pisał jeszcze więcej. Nie mam pewności, może żartował, ale raz bąknął, że dzięki ślepocie wyraźniej słyszy sumienie. Pamiętniki traktował jednak poważnie. Co napisał, chował zaraz do tekturowych teczek, a teczki układał chronologicznie na wysokiej półce. I nie pozwalał do nich zaglądać. Jak umrę, powtarzał, jak już wam się jego oczami. Wybierał książkę i prosił, by mu poczytać. Czytałem więc Prusa, Sołżenicyna, Marksa, dużo Marksa, a jeszcze Fromma, Korczaka, Tatarkiewicza, Parandowskiego, Rousseau, Arystotelesa. Nie pamiętam, kiedy zrozumiałem, że to dla mnie wybiera te lektury. Z początku najbardziej interesowały mnie jego książki. Niektóre opatrzone były dedykacjami:Młodszemu koledze – Konstanty I. GałczyńskiMaćkowi, wobec którego wciąż mam nieczyste sumienie – Jacek KurońPanu Maciejowi Zimińskiemu, z uznaniem – Wojciech JaruzelskiKiedy oczy szczypały już od czytania, wymyślał mi zajęcia. A to żebym nazbierał pinezek, innym razem chciał, bym kupił plastikowe szczypce w sklepie Wszystko po pięć złotych. Robiłem, o co prosił, choć nie od razu rozumiałem jego tak pewnego majowego popołudnia, kiedy na zewnątrz paliło słońce, a ja w półmroku jego pokoju podklejałem taborety filcem, wysypał listy na biurko i spytał, czy mam pokusę, by zmieniać rzeczywistość. Uśmiechnąłem się w duchu, bo rozczulało mnie, ilekroć urządzał mi teatr. Maciejku, a gdybyś mógł spełnić ambicje najznamienitszych utopistów? Gdybyś stanął przed szansą i oddał się zadaniu – osiągnąć jak najwięcej szczęścia dla bezliku ludzi? Odłożyłem robotę i zacząłem przerzucać kartki, trochę zaciekawiony, a trochę dla jego przyjemności. On, stare dziecko, wymyślił mi jeszcze jedną zabawę. Powiedział: zachowałem na dowód, co potrafi człowiek. Ja na to, że dopiero czytaliśmy Conrada i wiemy, że nie sposób zmienić rzeczywistości bardziej, aniżeli zmienia się ona sama. Zaśmiał się cicho, po czym opowiedział mi tę do zakupu pełnej wersji książki------------------------------------------------------------------------Niewidzialna ręka była zorganizowaną akcją niesienia pomocy osobom starszym, chorującym i wszystkim, którzy pomocy oczekiwali. Według zachowanych dokumentów można przypuszczać, że w latach 1966–1981 zarejestrowano około dwóch milionów niewidzialnych. Każdy z uczestników otrzymał pięć kart, które obligowały do wykonania pięciu dobrych uczynków. Z relacji niewidzialnych można jednak wnioskować, że uczynków było znacznie więcej. Ponadto w akcji wzięło udział wiele dzieci, choć nie zostały zarejestrowane w Wielkiej Kartotece. Nie zachowały się też dane dotyczące liczby czytelników, którzy wzięli udział w akcji „Świata Młodych”.Szacuje się, że niewidzialni wykonali od ośmiu do dziesięciu milionów dobrych archiwum rodzinne M. ZimińskiegoJerzy Maciej Zimiński – urodził się 13 kwietnia 1930 roku w Warszawie, zmarł tamże 6 października 2013 dziennikarz, żołnierz Batalionu „Kiliński”, pacyfista, sekretarz redakcji „Świata Młodych”, redaktor naczelny Telewizji Dziewcząt i Chłopców, autor książek dla dzieci i młodzieży, między innymi: Na białym szlaku, Legenda w indiańskim pióropuszu, Szatańska księga, Psiejsko czarodziejsko, Jak to było z Mysią Wieżą?, Wakacje w Polsce i Osiem dni w krainie niedźwiedzi, a także programów telewizyjnych: „Okienko Pankracego”, „Piątek z Pankracym”, „Teleranek”, „Teleferie”, „Klub pancernych” i „Ekran z bratkiem”. Kawaler Orderu Uśmiechu. Twórca Niewidzialnej ręki.
Dziennikarstwo może mieć wpływ na rzeczywistość, nie tylko tę wyborczą. „Świat można opisywać, ale można go także zmieniać” – czytamy
2 miliony dzieci zrobiło 10 milionów dobrych uczynków. Ta historia wydarzyła się w Polsce. Pod koniec lat pięćdziesiątych Polskę zalewa fala zagadkowych dobrych uczynków. Płoty same się naprawiają, pola koszą, a schody odśnieżają. Wszystko pod tajemniczym znakiem dłoni z inicjałami O dokonaniach niewidzialnych rąk' za pośrednictwem telewizji usłyszała wkrótce cała Polska. Oto opowieść o Macieju Zimińskim nauczycielu, który poprawiał rzeczywistość. Jako redaktor popularnego w PRL Świata Młodych, w setkach tysięcy dzieciaków rozbudziła chęć pomagania. Zorganizowana przez niego akcja Niewidzialna ręka miała na celu niesienie pomocy osobom starszym, chorym i wszystkim, którzy pomocy oczekiwali. Niewidzialni działali w ukryciu i nie przyjmowali zapłaty. Pozostawiali jedynie ślad, bilet albo kartkę z odciśniętą w atramencie dłonią. Maciej Wasielewski, ur. 1982 w Warszawie. Nauczyciel akademicki. Autor książki Jutro przypłynie królowa. Współautor 81:1. Opowieści z Wysp Owczych, a także antologii reporterskich: Mur. 12 kawałków o Berlinie i Obrażenia. Pobici z Polską. Prowadzi zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Uczy na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Dużo się dzieje, koniec roku, nerwowo, wszyscy zajęci, zapracowani, coś usłyszałam, coś się stało, czegoś doświadczyłam, pozwoliłam sobie w tym szczególnym okresie przedświątecznymNiewidzialna ręka Autor:Maciej Wasielewski Wydawcy:Wielka Litera (2019) IBUK Libra (2019) Legimi (2019) ISBN:978-83-8032-349-0, 978-83-8032-350-6 Autotagi:artykułydokumenty elektronicznee-booki 2 miliony dzieci zrobiło 10 milionów dobrych uczynków. Ta historia wydarzyła się w Polsce. Pod koniec lat pięćdziesiątych Polskę zalewa fala zagadkowych dobrych uczynków. Płoty same się naprawiają, pola koszą, a schody odśnieżają. Wszystko pod tajemniczym znakiem dłoni z inicjałami O dokonaniach „niewidzialnych rąk”’ za pośrednictwem telewizji usłyszała wkrótce cała Polska. Oto opowieść o Macieju Zimińskim – nauczycielu, który poprawiał rzeczywistość. Jako redaktor popularnego w PRL „Świata Młodych”, w setkach tysięcy dzieciaków rozbudziła chęć pomagania. Zorganizowana przez niego akcja „Niewidzialna ręka” miała na celu niesienie pomocy osobom starszym, chorym i wszystkim, którzy pomocy oczekiwali. Niewidzialni działali w ukryciu i nie przyjmowali zapłaty. Pozostawiali jedynie ślad, bilet albo kartkę z odciśniętą w atramencie dłonią. Maciej Wasielewski, ur. 1982 w Warszawie. Nauczyciel akademicki. Autor książki Jutro przypłynie królowa. Współautor 81:1. Opowieści z Wysp Owczych, a także antologii reporterskich: Mur. 12 kawałków o Berlinie i Obrażenia. Pobici z Polską. Prowadzi zajęcia w Polskiej Szkole Reportażu. Uczy na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Więcej... Świetna lektura przed Świętami! Absolutnie wspaniała książka. Jeśli chcesz przenieść się do czasów, w których na porządku dziennym było świadczenie bezinteresownej pomocy, ludzka życzliwość i mądre wychowanie dzieci, to ta książka jest dla Ciebie! Ale ostrzegam - to również wyciskacz łez! Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła. Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał. Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Dotacje na innowacje - Inwestujemy w Waszą przyszłość Uprzejmie informujemy, że nasz portal zapisuje dane w pamięci Państwa przeglądarki internetowej, przy pomocy tzw. plików cookies i pokrewnych technologii. Więcej informacji o zbieranych danych znajdą Państwo w Polityce prywatności. W każdym momencie istnieje możliwość zablokowania lub usunięcia tych danych poprzez odpowiednie funkcje przeglądarki internetowej.
Wasielewski - Niewidzialna ręka • Książka ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart! • Najwięcej ofert w jednym miejscu • Radość zakupów ⭐ 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji • Kup Teraz!24 kwietnia 2019 Pod koniec lat pięćdziesiątych Polskę od gór do morza regularnie zalewa fala zagadkowych dobrych uczynków. Płoty same się naprawiają, pola koszą, a schody odśnieżają. A wszystko to pod tajemniczym znakiem odbitej dłoni z inicjałami Co się za tym kryło? Wyjaśnia to książka Macieja Wasielewskiego pt. „Niewidzialna ręka”, która ukaże się 15 maja. Za akcją dobrych uczynków stał Maciej Zimiński, redaktor popularnego w PRL-u czasopisma „Świat Młodych”. W siermiężnych czasach Polski Ludowej Zimińskiemu udało się dotrzeć do setek tysięcy dzieciaków i rozbudzić w nich chęć bezinteresownego pomagania innym. Chciał wykorzystać zasięg i potencjał popularnego magazynu, w którym pracował. Dzieciakom, które bezpańsko wałęsają się po powojennych, często zrujnowanych miastach i wsiach, chce znaleźć cel i zajęcie. Zaczyna od historii o wodzach indiańskich, o duchach i o diabłach. Ostatecznie wymyśla i wprawia w ruch machinę Niewidzialnej Ręki. Relacje o swoich osiągnięciach nadsyłają Włóczykije, Sokole Oka, Wielcy Wodzowie i Czarne Stopy. Codziennie setki listów napływa do redakcji. „Myśmy ogłosili, że mogą się do nas zgłaszać wszystkie tajne związki podwórkowe, tajne organizacje, a było ich mnóstwo. Bo to rzecz naturalna, że są tak zwane grupy rówieśnicze, które zawsze mają jakiegoś przywódcę, jakiegoś wodza, który jest trochę bardziej dyrygentem. I oni istnieli jak świat światem, choć dzisiaj to niestety trochę inaczej wygląda. I masowo zaczęły się do nas zgłaszać takie grupy podwórkowe, które nie spędzały wakacji nigdzie na wczasach, tylko u siebie” ? wspominał Zimiński w filmie dokumentalnym „Niewidzialna Ręka ? Legendarne Bractwo” w reżyserii Sławomira W. Malinowskiego. O skali i sile oddziaływania akcji dowiadują się redaktorzy polskiej telewizji. O dokonaniach Niewidzialnych Rąk może w końcu usłyszeć cała Polska. Co tydzień telewidzowie śledzą w napięciu relacje z Centralnej Bazy Niewidzialnych. W studio atmosfera konspiracji i tajemnicy. Prowadzący niczym dowódca wywiadu stoi w półmroku. Niewidzialni to jego sztab. Z ekranów zachęca do „ruszania do akcji”. I znajduje odzew. Najbardziej efektywna i wyjątkowa pomoc wydarzyła się w Zagórzanach niedaleko Gorlic. 13 letni chłopiec metodą niewidzialnych przekonuje ponad 40 osób do przygarnięcia na czas ferii dzieci z pobliskiego Domu Dziecka. Akcją żyła cała Polska. Dziś wiadomo, że niektóre z nich znalazły potem stałe domy. Wiadomo też, że obecnie nie udałoby się już tego powtórzyć. Spróbował autor książki, który odnalazł Antoniego ? Niewidzialnego z Zagórzan. Obydwoje boleśnie się rozczarowali. Bolesne rozczarowanie przeżył też sam Maciej Zimiński. Po latach pracy jako naczelny redakcji oświatowych, po zmianie ustroju, odszedł w zapomnienie. Książka Wasielewskiego to nie tylko próba przypomnienia człowieka odpowiedzialnego za niemal 10 milionów bezinteresownych dobrych uczynków, dobrego ducha tysięcy polskich dzieci, autora pierwszych polskich programów edukacyjnych. To również walka o jego dobre imię. Próba oczyszczenia z zarzutów. Historia zmieniających się układów i wpływu polityki na pojedyncze losy zwykłego człowieka. Przeplatana opowieść, w której trudy powojennej rzeczywistości zestawione są ze współczesnym konsumpcyjnym podejściem do świata i ludzi. To niestety gorzka konkluzja, że akcja Niewidzialnych możliwa była tylko w tamtych czasach i okolicznościach. Dziś nikt nie chce być niewidzialny. Choć tli się światełko nadziei. I widział to sceptyczny na starość Zimiński. Światełko co roku z wielu miast Polski wysyłane jest do nieba. Niewidzialni stali się widzialni, a na ich czele stoi teraz Jerzy Owsiak. Zatem chęć pomocy pozostała. I to jest chyba najlepszy i najważniejszy skutek lekcji Zimińskiego. „Dzisiaj w takiej narracji medialnej, kiedy tylko słyszymy jak tu jest źle, jacy jesteśmy dla siebie schamiali i okropni, to wydaje mi się, że przypomnienie tej historii niewidzialnej ręki ma wyjątkowy sens” ? mówił autor książki Maciej Wasielewski podczas pierwszej edycji Big Book Festival. Premiera reportażu „Niewidzialna ręka” Macieja Wasielewskiego zapowiedziana jest na 15 maja nakładem wydawnictwa Wielka Litera. Tematy: komunizm, Maciej Wasielewski, Niewidzialna ręka, non-fiction, reportaż, Wielka Litera Kategoria: premiery i zapowiedzi
People named Niewidzialna Ręka Rynku. Find your friends on Facebook. Log in or sign up for Facebook to connect with friends, family and people you know. Log In. or.
Nigdy nie byłam zwolenniczką gloryfikowania tzw. dawnych czasów i twierdzenia, że „kiedyś to było”. Zazwyczaj bowiem takie stwierdzenia są jedynie wyrazem nostalgii za czasami w większości beztroskiego dzieciństwa, gdzie jednym z najpoważniejszych problemów było to, czy kolega będzie mógł wyjść na dwór. I tak naprawdę każdy może się do tego odwołać, bo przecież każdy kiedyś był dzieckiem. Normalne jest to, że w dorosłym życiu zmagamy się z większymi problemami, dlatego normalne jest, że z rozrzewnieniem wspominamy ten beztroski okres. I to nie jest tak, że jedne czasy były lepsze czy gorsze. Były po prostu inne. Nie da się jednak zaprzeczyć, że ludzie, których dzieciństwo przypadło na okres lat 60. i 70. XX w. w Polsce, mają szczególny powód, aby do dawnych czasów tęsknić i wspominać je jako wspaniałą przygodę. A to za sprawą tajemniczej quasi-organizacji o nazwie Niewidzialna ręka. Zaczęło się od kącika porad w Świecie Młodych. W tej gazecie pomysłodawca bezinteresownej pomocy zakrojonej na niespotykaną skalę, Maciej Zimiński, zachęcał młodych do zaangażowania się w poprawę świata poprzez czynienie dobrych uczynków. Prostych, ale niezwykle potrzebnych. Zbicie mostka, wniesienie opału, naprawienie wózka inwalidzkiego. Cokolwiek trzeba było zrobić, niewidzialni chętnie podejmowali się tego zadania, nie oczekując w zamian nic. Samą satysfakcję sprawiać miało uczucie, że komuś się pomogło. Dodatkowo wszystkie zachęty do pomagania innym opakowane były niezwykle atrakcyjnie dla młodych ludzi. Atmosfera tajemnicy, wykonywania zadań przypominających misje wywiadowcze i możliwość naprawienia świata chociażby w małym stopniu, działały na wyobraźnię dzieciaków i przyciągały setki z nich. A nawet miliony, szacuje się bowiem, że w całej akcji wzięły udział 2 miliony dzieci, robiąc 10 milionów dobrych uczynków. Ale Niewidzialna ręka Macieja Wasielewskiego to nie tylko opowieść o tych małych bohaterach. Można powiedzieć, że książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej dowiadujemy się, jak zaczęło się całe przedsięwzięcie, czytamy raporty Niewidzialnych, które na bieżąco publikowane były najpierw w Świecie Młodych, a później odczytywane w programie telewizyjnym. I cała ta tajemnicza otoczka, raporty podpisywane pseudonimami, ale też czysta radość i zadaniowość, z jaką Niewidzialni podchodzili do czynienia dobra, jest niesamowita. Podczas czytania nie sposób się nie uśmiechać i cieszyć z tego, że komuś udało się zaangażować do bezinteresownej pomocy całe rzesze dzieciaków. Oczywiście, ogromna w tym zasługa autora, który niemal całkowicie oddaje głos swoim bohaterom, pozwalając im dzielić się swoimi przeżyciami. Przez to historia sama się opowiada, a czytelnik może się poczuć, jakby był niemal świadkiem tych wydarzeń. Wspomniałam, że Niewidzialna ręka podzielona jest na dwie części. I tak jak pierwsza jest słodką opowieścią o pomocy, tak druga jest pełna refleksji i nie zawsze pozytywnych wniosków. Wasielewski chcąc sprawdzić, czy w obecnych czasach ludzie są w stanie bezinteresownie pomóc, postanawia odtworzyć akcję zorganizowaną przez Antoniego Koszyka i poprosić mieszkańców Strzeszyna (dokładnie Zagórzan) o przyjęcie do siebie dzieciaków z domu dziecka i podarowanie im domu, choć na parę tygodni. Jego wysiłek jednak spełza na niczym, kiedy natyka się na barierę biurokratyczną, ale też odmowy mieszkańców. Nie może wręcz pojąć ludzkiej znieczulicy i dbania tylko o swój komfort. Jednak nie zauważa w tym wszystkim, że nawet przez chwilę nie pomyślał o zasadzie „chcesz zmienić ten świat, to zacznij od siebie” i nie przyjął do siebie żadnego podopiecznego. Łatwo posądzać innych o brak chęci pomocy, samemu nawet nie myśląc o tym, aby się zaangażować w 100% i zrobić to, czego się oczekuje od innych. Siłą rzeczy cała książka kręci się wokół postaci Zimińskiego. Przy okazji czytania o jego młodości możemy dowiedzieć się co nieco o funkcjonowaniu księgarń i rynku wydawniczego, zarówno przed, w trakcie i po II wojnie światowej. Czytamy o cenzurowaniu kolejnych autorów, o możliwości wydawania swoich dzieł tylko pod warunkiem współpracy z władzami komunistycznymi. Przez to lektura Niewidzialnej ręki to także historia o człowieku próbującym jakoś się dopasować do niełatwych czasów, kawałek historii naszego kraju i próba uchwycenia niełatwych testów człowieczeństwa, na jakie nieustannie życie wystawiało i autora, i jego rozmówcę. Z pewnością jest to książka warta zarwania kilku wieczorów. I dla słodyczy opowieści o dobroci, i dla goryczy, która niesie istotne refleksje. Fot.: Wydawnictwo Wielka Litera Podobne wpisy: Скачать книгу Maciej Wasielewski «NIewidzialna ręka» в формате fb2 бесплатно и без регистрации, а также другие книги Maciej Wasielewski в формате fb2 DvyE1D.