🍸 Nieumyślne Paserstwo Jak Się Bronić

OBRONA KONIECZNA z użyciem broni palnej – zagadnienia prawne. Część I. Prawo do obrony. 1. Wprowadzenie. W obronie koniecznej nie chodzi tylko o nasze przekonane że „musieliśmy się bronić’”. Bronimy się w istocie dwa razy – przed napastnikiem, a potem przed prokuratorem. Dysponując bronią palną, od tego jak zachowamy się
Zniesławienie (art. 212 jako przestępstwo w kodeksie karnym – pomówienie, obmówienie, oszczerstwo. Zniesławienie (pomówienie, obmówienie, oszczerstwo) to przestępstwo opisane w art. 212 kodeksu karnego. Zgodnie z tym przepisem odpowiedzialności karnej podlega ten, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Surowsza odpowiedzialność grozi sprawcy, który dopuszcza się czynu zniesławienia za pomocą środków masowego komunikowania, np. za pośrednictwem Internetu. Warto zauważyć, że w przeciwieństwie do przestępstwa zniewagi, zniesławić można nie tylko człowieka, ale także instytucje, firmę, spółkę itp. Na czym polega zniesławienie? Istotą zniesławienia jest zachowanie polegające na pomówieniu pokrzywdzonego o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, rodzaju działalności, stanowiska. Podstawą pomówienia zazwyczaj są informacje nieprawdziwe. Przestępstwo zniesławienia można dokonać na różne sposoby np. gestem, pismem, werbalnie. Zachowanie sprawcy przestępstwa może przybrać postać poniżającej wypowiedzi słownej lub pisemnej, gestu, rysunku, znaku lub innej formy przekazu. Okoliczności zniesławienia Przestępstwo z art. 212 może być skierowane przeciwko innej osobie, za pośrednictwem osób trzecich, a więc zniesławiające treści nie mogą być wypowiadane wyłącznie do pomawianego, a powinny być kierowane do opinii publicznej, powodując utratę zaufania do danego podmiotu. W tym pierwszym przypadku możemy mieć do czynienia z przestępstwem zniewagi. Więcej: Zniewaga, znieważenie Zniesławienie można popełnić tylko w sposób umyślny tzn., że sprawcą może być tylko ten, kto chce poniżyć pokrzywdzonego lub ten, kto stawia zarzut przewiduje możliwość poniżenia i z tym się godzi. Przy przestępstwie zniesławienia ważne jest to, czy pokrzywdzony doznał choćby subiektywnego poczucie poniżenia. W roli pokrzywdzonego nie może znaleźć się osoba, która z uwagi na swój stan psychiczny nie jest w stanie rozpoznać poniżających wypowiedzi (np. osoba upośledzona, osoba nieznająca języka, w którym działa sprawca). Kara za przestępstwo zniesławienia z art. 212 Zgodnie z art. 212 § 1 znieważenie zwykłe zagrożone jest karą grzywny albo ograniczenia wolności. Z kolei zniesławienie kwalifikowane za pomocą środków masowego komunikowania zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 212 § 2 Oznacza to, że może tu znaleźć zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania, kara pozbawienia wolności może zostać orzeczona z warunkowym jej zawieszeniem. W razie skazanie za przestępstwo zniesławienia, Sąd obok kary może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. Przestępstwo zniesławienia ścigane jest w trybie prywatnoskargowym, co oznacza, że pokrzywdzony sam wnosi akt oskarżenia do Sądu i sam pełni rolę oskarżyciela prywatnego. Wyjątek tutaj stanowi, okoliczność mająca wzgląd na charakter sprawy (ważny interes społeczny sprawy, a także jej oddziaływanie) – prokurator może objąć przestępstwo ściganiem z urzędu. Więcej na temat przeczytasz we wpisach: Prywatny akt oskarżenia – Twój sposób na sprawiedliwość Prywatny akt oskarżenia – wzór Artykuł 212 Kodeksu karnego brzmi: ,,§ 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego”. Co jeszcze powinieneś wiedzieć o przestępstwie zniesławienia? Zostałeś oskarżony o przestępstwo? Koniecznie przeczytaj poniższe artykuły: Jak wygląda przesłuchanie w charakterze podejrzanego? Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności i skazanie bez rozprawy Warunkowe umorzenie postępowania karnego Warunkowe zawieszenie wykonania kary Na czym polega kara ograniczenia wolności Kto może być obrońcą oskarżonego Jesteś osobą pokrzywdzoną przestępstwem? Koniecznie przeczytaj: Prywatny akt oskarżenia Zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa Czynny udział pokrzywdzonego w postępowaniu karnym Pomoc dla pokrzywdzonego – gdzie się zgłosić? Kompensata za krzywdę dla pokrzywdzonego
Jak się bronić przed Sektą Obywatelską? Kapitan Nemo - 8 Listopada, 2010 - 10:29. ruch sprzeciwu. W ślad za moim blogiem pt. „Czy Platforma Obywatelska jest niebezpieczną i destrukcyjną sektą?” – podzielę się swoimi rozważaniami na temat walki z Sektą Obywatelską. Konstatacja, że PO jest groźną sektą, o cechach zbieżnych Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. Analizując ten artykuł warto wspomnieć o dwóch pojęciach, które pomogą zrozumieć istotę zamiaru, jakim kieruje się sprawca popełniając czyn zarówno umyślnie jak i nie directus – zamiar bezpośredni, to sytuacja w której sprawca chce popełnić czyn eventualis – zamiar wynikowy, to sytuacja w której sprawca przewidując możliwość popełnienia czynu zabronionego, na to się zabroniony popełniony jest umyślnie, kiedy sprawca chce taki czyn popełnić. Zamiarem będzie świadome ukierunkowanie sprawcy na wykonanie zamierzonego celu. Czyn zabroniony popełniony umyślnie:Mężczyzna chcąc wejść w posiadanie dużej ilości pieniędzy, kupuje w pobliskim sklepie nóż i pożycza kominiarkę. Bacznie obserwuje i notuje godziny powrotu z pracy, jednego z mieszkańców tej samej kamienicy. Dopracowując plan ataku i ucieczki postanawia zaatakować późnym wieczorem sąsiada. Zranił go nożem, dotkliwie pobił i zabrał wszystkie pieniądze. Czyn zabroniony popełniony nieumyślnie:Mężczyzna zauważa że starsza kobieta wychodzi z banku. Domniemywa że w jej torebce znajduje się duża kwota pieniędzy. Zaczyna śledzić kobietę a gdy ta wchodzi w pustą ulicę postanawia zaatakować. Nie przewiduje jednak że kobieta ma w torebce nóż, którym rani napastnika. Zranienie wywołuje furię u mężczyzny. Rzuca się na kobietę, dotkliwie ją rani odebranym nożem, wskutek czego kobieta tracąc dużą ilość krwi, umiera na serwis: Wyłączenie odpowiedzialności karnejMężczyzna, nie miał zamiaru zabicia kobiety a tylko pozbawienie jej pewnej kwoty pieniędzy. Wskutek nie przewidywalnych wcześniej zdarzeń zabija jednak kobietę. Nie chciał ale mógł przewidzieć skutki czynu zanim do niego przyjęcia nieumyślności, kodeks karny wymaga aby czyn był popełniony wskutek niezachowania ostrożności. W pojęciu nieumyślności zamieścić można zarówno lekkomyślność jak i niedbalstwo. W przypadku lekkomyślności sprawca przewiduję możliwość popełnienia przestępstwa, jednak przypuszcza że go uniknie. Natomiast w przypadku niedbalstwa sprawca nie jest świadomy że popełnia czyn zabroniony, ale ustawodawca zakłada że w takim wypadku mógł konsekwencję swojego działania artykuł w §3 określa stronę podmiotową czynów zabronionych kwalifikowanych przez następstwa. Wyższa karalność jest uzależniona od dalszego skutku, popełnionego czynu przez sprawcę. Jeżeli taki skutek mógł przewidzieć, wówczas poniesie surowszą również serwis: Bezpłatne porady prawnePodstawa prawna: Art. 9 Kodeksu karnego Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Paserstwo jest obecnie przestępstwem. Handling of stolen goods is now a criminal offence. EurLex-2. W sprawie paserstwa . Handling stolen goods . OpenSubtitles2018.v3. kradzież z włamaniem i rozbój kwalifikowany oraz paserstwo. aggravated burglary and robbery and receiving stolen goods. eurlex.
Co oznacza status młodocianego i co się z nim wiąże. Jesteś młodym człowiekiem, który popełnił przestępstwo? Jeśli tak, jest duże prawdopodobieństwo, że masz status młodocianego. W tym wpisie powiem Ci kiedy będziesz traktowany jak młodociany, wyjaśnię Ci Twoje prawa oraz wskażę możliwe konsekwencje związane z byciem młodocianym sprawcą. Dobrze żebyś znał swoje prawa. Młodociany, czyli niepełnoletni? Pojęcie „młodociany” jest nieostre. W języku potocznym gdy słyszysz „młodociany” myślisz pewnie, że to ktoś niepełnoletni. Język prawny różni się jednak od języka potocznego. Żeby uniknąć niepotrzebnych problemów związanych z rozumieniem tego pojęcia, ustawodawca zdefiniował je w art. 115 § 10 Kodeksu Karnego w ten sposób: „Młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat”. Jak widzisz, ustawodawca oparł definicję na kryterium wieku. Oznacza to, iż nie ma znaczenia czy chcesz być młodocianym czy nie ani jaki jest Twój stopień rozwoju psychicznego. Na uzyskanie tego statusu nie masz żadnego wpływu. Zauważ także, że możesz być już pełnoletni, a i tak mieć przymiot młodocianego. Kiedy będziesz traktowany jako młodociany? W kodeksowej definicji ustawodawca zawarł dwa warunki, których łączne spełnienie jest konieczne abyś został uznany za młodocianego. Po pierwsze, w chwili popełnienia czynu zabronionego nie możesz mieć ukończonych 21 lat. Pomiędzy dokonaniem przestępstwa, a orzekaniem w pierwszej instancji może minąć jednak dużo czasu. Z tego też względu ustawodawca wprowadził drugi warunek, którym jest nieukończenie w czasie orzekania 24 lat. Dla przykładu: Jeśli popełniłeś przestępstwo kradzieży w wieku 19 lat, a orzeczenie sądu zapada gdy masz lat 22, to według Kodeksu Karnego jesteś młodocianym. Skoro wiesz już kim jest młodociany, przejdźmy do tego co wiąże się z jego statusem. Młodociany to szczególna kategoria sprawcy czynu zabronionego. Z jednej strony, odpowiada on na normalnych zasadach jak każdy dorosły sprawca, z drugiej jednak, ustawodawca położył większy akcent na wychowanie sprawcy niż na jego surowe ukaranie. Ogólna dyrektywa wymiaru kary zawarta w art. 54 § 1 stanowi, iż sędzia wymierzając karę młodocianemu kieruje się przede wszystkim tym aby sprawcę wychować. Uwaga: Nie oznacza to jednak, iż sędzia z automatu zastosuje karę bardzo łagodną czy nawet jedynie symboliczną. Kara nie spełni celów wychowawczych, jeżeli będzie nadmiernie złagodzona. Przeciwnie, sędzia musi mieć na względzie to, iż niska kara na granicy faktycznej bezkarności, pogłębi tylko demoralizację sprawcy. Czasami cel wychowawczy spełnić może jedynie kara surowsza niż w normalnych wypadkach. Z drugiej strony, zgodnie z art. 60 Sędzia orzekający w Twojej sprawie, może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary nawet jeśli nie wynika to bezpośrednio z przepisów prawa. Oznacza to, jeśli jesteś młodocianym, Sędzia zawsze może orzec karę poniżej dolnej granicy jaką za dane przestępstwo przewiduje ustawa karna, o ile przemawiają za tym względy wychowawcze, a oprócz nich także ogólne zasady wymiaru kary. Czy młodociany zawsze może liczyć na łagodniejszą karę? Miej na uwadze, że w przypadku zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, czyli popularnych „zawiasów” okres próby w stosunku do sprawcy młodocianego został wydłużony i wynosi od 3 do 5 lat. Okres próby to okres w którym powinieneś zachowywać się praworządnie, pod groźbą podjęcia zawieszonego postępowania. Dla sprawców młodocianych okres ten jest jak widać długi, co ma odciągać ich od popełniania nowych przestępstw. Ponadto, jeśli jako młodociany popełniłeś przestępstwo umyślne (czyli chciałeś je popełnić lub przewidując możliwość popełnienia godziłeś się na to) to zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności Sąd obowiązkowo nałoży na Ciebie dozór kuratora lub innej osoby godnej zaufania (art. 73 § 1 i 2 Kodeksu Karnego). Jak widzisz status młodocianego niesie ze sobą wiele konsekwencji, które nie zawsze są dla Ciebie korzystne. Z jednej strony Sędzia może wobec Ciebie zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, z drugiej jednak wydłużony okres próby przy zawieszeniu stosowania kary. Z kolei nastawienie na wychowanie sprawcy może w zależności od indywidualnej sytuacji oznaczać zarówno łagodniejsze jak i dużo surowsze traktowanie. Przestępstwo niealimentacji – jak się bronić? Podstawową linią obrony jest wykazanie, iż do powstania zaległości nie doszło z winy oskarżonego. Należy udowodnić, iż dokładał on starań, aby spełnić obciążający go obowiązek. Adwokat do sprawy karnejHistoria Marka z WarszawyAdwokat do sprawy karnej – pamiętaj o dowodachAdwokat do sprawy karnejCo mówić? Jak się bronić?Adwokat do sprawy karnejAdwokat do sprawy karnejAdwokat do sprawy karnejTwierdzenia pokrzywdzonejBrak zamiaru Kto prowokował kłótnie Konflikt stron Strony wobec siebie Niezależność finansowa Zachowanie pokrzywdzonej Wniosek Żądanie główne Zostałeś oskarżony o znęcanie się nad żoną? Nie martw się, opowiem Ci historię, dzięki której zrozumiesz, co zrobić w takiej sytuacji. Historia Marka z Warszawy Po narodzinach dzieci między małżonkami zaczęło dochodzić do słownych sprzeczek głównie na tle finansowym. Tak, mój klient regularnie kłócił się z małżonką. Niestety, nie potrafili się porozumieć. Dochodziło do kłótni z błahych powodów. Podczas kłótni byli względem siebie coraz bardziej agresywni. Awanturom towarzyszyły wzajemne wyzwiska, szarpanie, popychanie, podczas których oboje brali czynny udział. Podczas kłótni dochodziło do wulgarnego wyzywania się stron oraz interwencji policji. Jeżeli jesteś w podobnej sytuacji, należy złożyć wyjaśnienia i nie przyznawać się do zarzucanego czynu. Oczywiście nie jest to takie proste… Adwokat do sprawy karnej – pamiętaj o dowodach Zawsze jako obrońca analizuję materiał dowodowy… To bardzo ważne. Warto wyjaśnić, iż w ocenie obrońcy to małżonka stosowała przemoc fizyczną wobec, a awantury były przez nią rozpoczynane. Co Sąd robi? Analizuje materiał dowodowy, na podstawie którego stwierdza, czy są podstawy do przypisania oskarżonemu winy. Dlatego bardzo ważne jest postępowanie dowodowe. Obrona powinna iść w kierunku uniewinnienia. Art. 2 § 2 – zasada prawdy materialnej wprowadza w procesie karnym wymóg opierania wszelkich rozstrzygnięć na zgodnych z prawdą ustaleniach faktycznych, przez które rozumie się ustalenia udowodnione, czyli takie, gdy w świetle przeprowadzonych dowodów fakt przeciwny dowodzonemu jest niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. Adwokat do sprawy karnej Obowiązek udowodnienia odnosić należy jednak tylko do ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego, jako że on sam korzysta z domniemania niewinności (art. 5 § 1 a nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na jego korzyść (art. 5 § 2 Co mówić? Jak się bronić? Mowa końcowa Należy zauważyć, iż oskarżony korzysta z domniemania niewinności, gdyż brak jest dowodów, aby udowodnić, iż doszło do czynu. Ze względu na te zasady wydanie wyroku uniewinniającego jest konieczne. Należy zauważyć, że między oskarżonym a żoną dochodziło we wskazanym w zarzucie okresie do nieporozumień, awantur, w których oboje brali udział i które oboje wywoływali. Byli oni w trakcie rozwodu. Jednocześnie zarówno oskarżony jak też pokrzywdzona wzajemne obwiniali się o taki stan. Adwokat Art. 207 § 1 kk Wzór- Odpowiedź na akt oskarżenia -Znęcanie się i gwałt Adwokat Apelacja Karna . Jak odwołać się od wyroku ? Przykład Adwokat do sprawy karnej Należy mieć na uwadze, iż relacje uległy pogorszeniu od czasu narodzin dzieci i romansu. Dodatkowo strony miały problemy finansowe. Żona oskarżonego miała wymagania finansowe względem męża, którym on nie potrafił sprostać, zaś oskarżony miał pretensje do swojej żony odnośnie jej rozrzutności oraz niegospodarności. Strony miały różne spojrzenie na świat, a co za tym idzie odmienne koncepcje na małżeństwo, w tym finanse i wychowywanie dzieci. Przy ocenie wyjaśnień oskarżonego w zakresie w jakim nie przyznał się do psychicznego i fizycznego znęcania się nad pokrzywdzoną należy kierować się naczelną w prawie karnym procesowym zasadą domniemania niewinności. Ważne: materialny ciężar dowodu winy spoczywa na oskarżycielu, który ponosi także ryzyko nieudania się dowodu. Brak dowodów. W odniesieniu do zachowania oskarżonego względem żony w podanym w zarzucie okresie należało [w ocenie obrońcy ] dać wiarę oskarżonemu, że faktycznie w tym czasie nie doszło z jego strony do zachowania wypełniającego znamiona przypisywanego mu czynu. Oczywistym jest, iż ich relacje były trudne, wzajemna niechęć oraz brak porozumienia co do ich finansów i wychowywania dzieci prowadziły do nieporozumień, spięć czy nawet kłótni pomiędzy nimi. Były między nimi nieporozumienia, jednakże nie sposób zakwalifikować takiego zachowania jako czynu z art. 2017 § w szczególności, gdy działania małżonków były wzajemne. Adwokat do sprawy karnej Ważny wyrok I uwaga… Warto wskazać, że „za znęcanie się nie można uznać zachowania się sprawcy, które nie powoduje u ofiary poważnego cierpienia moralnego, ani w sytuacji, gdy między osobą oskarżonym a pokrzywdzoną dochodzi do wzajemnego „znęcania się” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2003 r. – IV KKN 312/99, wyrok Sądu Najwyższego – Izba Wojskowa z dnia 13 września 2005 r., sygn. akt WA 24/05). Kto miał przewagę ? Zakłada ono bowiem zaistnienie owej przewagi po stronie sprawcy nad ofiarą w zakresie określonego zachowania polegającego na wyrządzaniu rażących dolegliwości psychicznych lub tez fizycznych, którym ona nie może się przeciwstawić bądź może to uczynić w niewielkim stopniu” (Wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 6 września 2017 r., XVII Ka 737/17, LEX nr 2375899). Na gruncie niniejszej sprawy nie można uznać, aby podejrzany miał jakąkolwiek przewagę nad pokrzywdzoną. Uniewinnienie Sprawa Karna Adwokat radzi Dla ustalenia zaistnienia znamion tego przestępstwa konieczne jest bowiem nie tylko wykazanie negatywnie postrzeganych przez pokrzywdzoną działań czy też zaniechań oskarżonego, ale nadto kierunkowości w tymże zachowaniu, które stanowić ma wyraz chęci zadania cierpienia psychicznego innej osobie i w tymże właśnie celu jest podejmowane. Adwokat do sprawy karnej Brak dowodów W ocenie obrońcy materiał dowodowy nie dostarczył wystarczających podstaw do uznania oskarżonego winnym zarzucanego czynu. Twierdzenia pokrzywdzonej W ocenie obrońcy twierdzenia pokrzywdzonej nie dają jednoznacznej i rzetelnej podstawy do wnioskowania, iż pogłębiający się między małżonkami konflikt nosił znamiona fizycznego i psychicznego znęcania się oskarżonego nad nią. Brak zamiaru Zaznaczyć należy, że znęcanie się jest jednak zachowaniem intencjonalnym, które wymaga umyślności w formie zamiaru bezpośredniego sprawcy (wyrok SN z dnia 21 X 1999 r., V KKN 580/97, Orz. Prok. i Pr. 2000, nr 2). Kto prowokował kłótnie W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie sposób twierdzić, kto wywoływał kłótnie i prowokował reakcje. Wręcz przeciwnie. Znęcanie to coś innego niż zwyczajne znieważanie. Ważne jest, iż istota przestępstwa znęcania się polega na jakościowo innym zachowaniu się sprawcy niż tylko na zwyczajnym znieważeniu lub naruszeniu nietykalności osoby pokrzywdzonej. W zakresie twierdzenia prokuratora Zdaniem obrońcy – nie można podzielić poglądu oskarżyciela publicznego, iż zachowanie oskarżonego względem wskazanej pokrzywdzonej przybrało postać przestępstwa z art. 207 § 1 Brak dowodów Pragnę zauważyć, iż brak innych dowodów na okoliczność znęcania się, a także zastosowanie art. 5 § 2 nakazuje przyjąć, że do znęcania się nie dochodziło. Groźby – Jaka kara za groźby karalne. art. 190 kk Konflikt stron Zdaniem obrońcy nie ulega wątpliwości, że zachowanie oskarżonego w okresie objętym zarzutem nie przybierało postaci znęcania psychicznego i fizycznego nad pokrzywdzoną, lecz było reakcją na panujący między małżonkami konflikt. Strony wobec siebie Strony przejawiły to wrogim nastawieniem wobec siebie, nacechowanym dużą złośliwością. Niezależność finansowa Pokrzywdzona nie pozostaje i nie pozostawała w żadnym stosunku zależności od oskarżonego, jest osobą samodzielną, niezależną od niego finansowo – obecnie pracuje, otrzymuje pomoc od swoich rodziców. Zachowanie pokrzywdzonej postawa pokrzywdzonej, okoliczności, że pokrzywdzona często była prowodyrem kłótni, używała wobec oskarżonego wulgarnych słów, również szarpała go Wniosek Reasumując wskazać należy, że kierując się zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 według obrońcy – Sąd powinien wziąć pod uwagę wątpliwości na korzyść oskarżonego. Żądanie główne Dlatego proszę, aby Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 207 § 1 Przeczytaj więcej: Sprawa o znęcanie się nad żoną. Jaki wyrok? Historia Dyrektora Banku
Aby móc starać się o pozwolenie na broń, wnioskodawca powinien spełnić szereg przesłanek. W szczególności musi wykazać, że nie stanowi zagrożenia dla samego siebie, porządku oraz bezpieczeństwa publicznego oraz że istnieje ważna przyczyna posiadania broni, jak chociażby konieczność ochrony siebie lub osób sobie bliskich.
Paserstwo to przestępstwo bezpośrednio zależne od zaistnienia innego przestępstwa przeciwko mieniu, w wyniku którego sprawca uzyskuje cudzą rzecz. Sprawcą paserstwa będzie ten, kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia. Paserstwo jest zatem przestępstwem wieloodmianowym, sprawca może się go dopuścić przez różnorakie zachowania. Adwokat Lublin szczegółowo wyjaśnia: I tak paserstwa można się dopuścić przez nabycie rzeczy, np. przez jej zakupienie lub w drodze darowizny. Przyjmuje się, że paserstwo jest dokonane w chwili uzyskania przez pasera władztwa nad rzeczą. Dopóki rzecz nie została wydana, nie doszło do popełnienia przestępstwa (jeżeli strony jedynie zawarły umowę sprzedaży lub darowizny albo rozpoczęły negocjacje z zamiarem zawarcia takiej umowy, mogło dojść jedynie do usiłowania popełnienia przestępstwa paserstwa). Nabycie uzyskanej w wyniku przestępstwa rzeczy jest paserstwem zarówno wtedy, gdy paser nabywa rzecz bezpośrednio od sprawcy czynu zabronionego, jak i wtedy, gdy nabywa ją od innej osoby. Kolejną odmianą przestępstwa paserstwa jest pomoc do zbycia rzeczy. Pomoc ta to wszelkie działania ułatwiające zbycie rzeczy uzyskanej za pomocą czynu zabronionego, np. wskazanie chętnego nabywcy, pośrednictwo przy zbyciu. Z kolei przyjęcie rzeczy ma miejsce wtedy, gdy paser obejmuje władztwo nad uzyskaną za pomocą czynu zabronionego rzeczą na podstawie porozumienia z posiadaczem rzeczy. Przyjęcie rzeczy może mieć na celu przechowanie, użyczenie lub użytkowanie przez pasera przyjętej rzeczy. Ostatnia forma paserstwa jest pomoc do ukrycia rzeczy. Są to wszelkie czynności podejmowane w celu ułatwienia posiadaczowi rzeczy jej ukrycie, np. wyszukanie odpowiedniej kryjówki. Przestępstwo paserstwa jest popełniane umyślnie, gdy sprawca ma świadomość tego, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego. Paserstwo nieumyślne ma miejsce wtedy, gdy sprawca nie ma świadomości, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego, pomimo tego, że może i powinien to przypuszczać. Pytanie: Jak sąd ocenia te powinność przypuszczania, czy rzecz pochodzi z przestępstwa? Prawnik odpowiada: Powinność przypuszczenia, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego jest oceniana na podstawie okoliczności czynu. Przyjmuje się przykładowo, że sprawca paserstwa nieumyślnego powinien przypuszczać, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego, gdy zbywca oferuje jej sprzedaż po znacznie zaniżonej cenie, w nietypowym miejscu lub porze albo gdy zbywca jest w wieku wskazującym na to, że nie mógł uzyskać rzeczy w sposób zgodny z prawem. Obrona w zakresie zarzutu paserstwa koncentrować powinna sie w pierwszej kolejności na obalaniu elementów mogących świadczyć o zachowaniach wyżej opisanych, jak również w zakresie umyślności i nieumyślności. Przestępstwo paserstwa umyślnego jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. W wypadku mniejszej wagi, o którego zaistnieniu może przesądzić, np. stosunkowo niewielka wartość rzeczy, paserstwo jest zagrożone karą grzywną, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności nie przekraczającą roku. Paserstwo nieumyślne jest zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do 2 lat. W wypadku znacznej wartości rzeczy (przekraczającej w momencie popełnienia czynu zł), sprawca paserstwa podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Jeżeli rzecz uzyskana za pomocą czynu zabronionego ma wartość nie przekraczającą ¼ minimalnego wynagrodzenia za pracę, paserstwo nie jest kwalifikowane jako przestępstwo, ale jako wykroczenie. Jest wówczas zagrożone karą aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Oceny wartości rzeczy dokonuje w postępowaniu przygotowawczym lub w postępowaniu przed sądem biegły sądowy. Mar 2016. Oto poradnik jak się bronić. Dzielę go na dwie części (całość się nie mieści). Pierwsza to wprowadzenie i obrona konta na początku gry. Druga to obrona konta w późniejszym etapie oraz podsumowanie. Jak mamy konto premium, mamy nieograniczone publikowanie raportów, jak i etykietę która opisze atak. Wyobraź sobie taką sytuację – jedziesz na tor, ciągniesz swój sprzęt na przyczepce. Zatrzymuje Cię policja. Policjant jest zainteresowany sprzętem na przyczepce, prosi o dokumenty, dziwi się, że sprzęt nie jest zarejestrowany w Polsce – sprawdza VIN w systemie. Wyskakuje mu informacja, że pojazd widnieje w europejskiej bazie pojazdów skradzionych. W efekcie zostajesz bez motocykla i z zarzutami paserstwa (raczej nieumyślnego w takiej sytuacji ale o tym niżej). Motocykla nie masz – jedyne co masz to kłopoty i roszczenie cywilne wobec sprzedawcy motocykla. To rzecz jasna scenariusz skrajny. 📌Skąd się biorą torówki?Tytuł, rzecz jasna jest trochę clickbaitem. Ale tylko trochę. Bez przedłużania, przechodzimy do rzeczy. Część z nas ma motocykle z przeznaczeniem wyłącznie na tor. Źródło jest różne – czasem to nasz stary sprzęt, który zaczynamy używać wyłącznie na torze (dzięki temu korzystamy z OC, które na torze działa!), czasem kupujemy moto sprowadzone z zagranicy i go nie rejestrujemy. Najrzadziej (tak myślę) kupujemy od dealera nowy sprzęt i go nie rejestrujemy. O tych przypadkach tutaj nie często można spotkać natomiast ogłoszenia „sprzedam bez prawa do rejestracji”. W praktyce nie zarejestrujemy pojazdu bez dowodu rejestracyjnego. Możliwe jest co prawda wyrobienie dowodu jeśli wskażemy urzędowi całą historię pojazdu (dowody sprzedaży wszystkim kolejnym właścicielom motocykla). Natomiast niemożliwe jest wykonanie takiego manewru jeśli pojazd nie ma numeru VIN, numer jest nieczytelny albo nie zgadza się z papierami do sprzęta. A gdyby ktoś mimo to bardzo chciał? Może spróbować zarejestrować taki motocykl bez VIN jako SAM – czyli samoróbkę (ale to inny temat). W praktyce takie historie zdarzają się najczęściej kiedy rama jest wymieniona – ale każdy przypadek to zapewne osobna historia. 📌Przepisy więc po torówkę bez prawa do rejestracji (czyli bez dowodu i/lub numeru VIN) – sprawdzamy stan techniczny, ładujemy sprzęt na przyczepkę albo busa i wracamy do domu. To co z tym więzieniem z tytułu wpisu? Zagrożenie wynika z art. 291 i 292 kodeksu karnego. Odpowiednio paserstwo i paserstwo nieumyślne. Umyślne – czyli w uproszczeniu albo wiemy, że rzecz, którą kupujemy pochodzi z przestępstwa albo na podstawie okoliczności towarzyszących nabyciu powinniśmy byli przypuszczać, że może tak być. W praktyce sądy oceniają to następująco: „sprawcą przestępstwa nie jest wyłącznie osoba, która wie, iż dana rzecz pochodzi z czynu zabronionego, ale jest nią także osoba, która z uwagi na okoliczności objęcia rzeczy uzyskanej z czynu zabronionego na to się godzi” (wyrok SA we Wrocławiu z dnia 16 października 2013 r., II AKa 312/13). Paserem nieumyślnym możemy zostać uznani nawet pomimo, tego, że nie zdajemy sobie sprawy, że motocykl (lub jego części) pochodzą z np. z kradzieży, chociaż mogliśmy i powinniśmy przypuszczać na podstawie towarzyszących okoliczności, że nabywamy rzecz, która pochodzi z czynu zabronionego” (wyrok SN z dnia 6 grudnia 2012 r., V KK 401/12). 📌No dobra. Jak to ocenić w praktyce?Żeby nie zdawać się na interpretacje doktryny prawa czy też nasze domysły poszperałem w orzeczeniach sądów. Wśród sytuacji, w których sądu karały ludzi za paserstwo umyślne znalazłem delikwenta, który kupił w atrakcyjnej cenie agregat prądotwórczy, który był zamontowany na przyczepce bez numeru VIN (sprzedawca powiedział, mu, że przyczepki się nie rejestruje i kupił taki zestaw w USA). Agregat prądotwórczy potem okazał się być skradziony. Sądy, dwóch instancji, uznały, że kupujący jest winny paserstwa umyślnego i skazały go na karę pozbawienia wolności w zawieszeniu i sporą jaki sposób policja a potem sąd stwierdzą, że maszyna którą kupiliśmy jest kradziona? Najłatwiej po numerze VIN (jeśli jest) ale nie tylko, indywidualne numery seryjne mają także inne części (czasem są znakowane systemem DNA). Motocykle miewają też cechy szczególne, które właściciele zgłaszają w przypadku kradzieży. 📌Czyli jak bezpiecznie kupić torówkę?Jeśli ma numer VIN to warto się pofatygować na komisariat policji – mają dostęp do systemów pojazdów skradzionych i jeśli tylko nie dacie się zbyć to Wam to bez problemu sprawdzą. Jeśli numer VIN jest zatarty lub usunięty… no to trochę zwykle oferują, że w umowie wpiszą, że motocykl jest ich i pochodzi z legalnego źródła. To niestety sprawy nie rozwiązuje – Sąd Najwyższy stwierdza jednoznacznie, że nawet jeśli sprzedawca nie jest świadomy, że sprzedaje rzecz uprzednio skradzioną to kupujący i tak naraża się na zarzut się przed tym bronić jeśli nie ma numeru VIN? Na pewno pytając o dokładną historię, która doprowadziła sprzęt „nówkę sztukę” do stanu „bez prawa rejestracji”. Jeśli znany jest sprzedającemu ostatni numer rejestracyjny to możemy też samodzielnie zajrzeć na stronę „ Jeśli sprzedający wymieniał ramę samodzielnie to warto zapytać skąd ją wziął. Po odpowiedzi sami ocenicie czy to faktycznie interes życia. No i oddalacie się od widma zarzutów gdyż wyjaśniacie „okoliczności towarzyszące zakupowi”.A na koniec pamiętajcie, że w umowie trzeba zidentyfikować rzecz, którą kupiliście – nawet jeśli nie ma numeru VIN to na pewno ma jakieś cechy, które ją identyfikują. Pokombinujcie – wyobraźcie sobie, że musicie udowodnić komuś, że to Wasz sprzęt dysponując tylko umową. 📌 kupować torówki z nieznaną przeszłością? Byłbym dość ostrożny pomimo, że patrząc realnie szansa na kontrolę organów ścigania jest niewielka (chyba, że ktoś na Was doniesie, względnie przy przekraczaniu granicy z kontrolą). Na pewno trzeba rozsądnie ocenić okoliczności – jeśli sprzęt kosztuje połowę tego co powinien, ma starty numer VIN a sprzedawca nie dysponuje żadnym kwitem, że to jego motocykl (po co mu? Przecież i tak nie można rejestrować…) to ja bym zastanowił się cztery jak już chcemy kupić to:▶️warto sprawdzić historię pojazdu w możliwym zakresie▶️dokładnie opisać w umowie co kupujemy▶️zadbać o prawdziwe dane sprzedawcy na umowie▶️wozić przy sobie ksero umowy 📌Na koniecJeśli kupicie nawet kradziony sprzęt w dobrej wierze (czyli albo nic nie wzbudza podejrzeń albo wyjaśniliście co się dało) to staniecie się jego właścicielem po 3 latach. Natomiast przedawnienie paserstwa nieumyślnego to 5 lat od chwili czynu. Dobra. Koniec ostrzegania – czas Michalskiadwokat Tekst siłą rzeczy zawiera masę uproszczeń choć i tak jest pewnie zbyt długi, upraszam o wybaczenie. Mam nadzieję, że się przyda. Spodobało Ci się to co przeczytałeś? Po prawej stronie znajdziesz banner Fb. Twój like jest dla nas naprawdę ważny 🙂 Polecamy się Przy okazji okazało się, że istnieje potrzeba bronienia pracowników przed lønnstyveri czyli kradzieżą wynagrodzeń przez pracodawców. Zdarza się, że pracodawcy udają, że wypłacają gwarantowane stawki, a w rzeczywistości oszukują i pracowników i państwo. To poważny problem i trzeba wiedzieć, jak się przed nim bronić.

Co powinieneś zrobić, kiedy ktoś grozi ci na ulicy? Jak możesz dać sobie radę z napastnikiem, który próbuje zrobić krzywdę tobie lub twoim bliskim? Jak się skuteczne bronić nauczy cię wszystkiego, co powinieneś wiedzieć o radzeniu sobie z zaskakującymi atakami i napaściami. Nie ma dobrych lub złych sposobów bronienia się, są tylko skuteczne i nieskuteczne. Ten zwięzły informator wskaże ci wrażliwe miejsca na ciele człowieka, w które należy uderzać, nauczy postawy bojowej i poruszeń, obrony przed uderzeniami i chwytami, uwalniania z chwytu za nadgarstki i z duszenia, a także blokowania, zbijania i unikania ciosów. Dowiesz się z niego, jak zadawać uderzenia wyprzedzające, ciosy łokciami i kolanami oraz jak się bronić, kiedy zostaniesz powalony na ziemię. Napisany w przystępny sposób i zaopatrzony w przejrzyste ilustracje informator Jak się skutecznie bronić nauczy cię realistycznych technik samoobrony, które mogą być stosowane w codziennych sytuacjach. - Nauka skutecznych technik samoobrony - Obrona przed chwytami, uderzeniami i kopnięciami - Użycie bloków, zbić i uników - Ciosy wyprzedzające i kontrataki

Czytając uzasadnienie do ustawy Prawo przedsiębiorców, odnajdujemy definicję tej przesłanki.„W rozumieniu art. 3 ustawy działalność jest „zorganizowana”, gdy jest ona wykonywana przy wykorzystaniu konkretnych składników materialnych (np. nieruchomości lub ruchomości) lub składników niematerialnych (w tym takich jak np. know-how, dobre imię czy też pewne prawa na dobrach

Metod, które mają uchronić auto przed kradzieżą, jest coraz więcej. Jedną z nich jest znakowanie części, a więc tzw. GanDNA. Czym jest ten proces, jak wygląda i czy rzeczywiście potrafi odstraszyć miłośników cudzych ruchomości? Kradzież głównie na części Zanim o znakowaniu GanDNA, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że większość samochodów jest kradzionych na części. Tak przynajmniej przyznają funkcjonariusze z wydziałów do walki z przestępczością samochodową. Skradziony pojazd do dziupli trafia w ciągu maksymalnie kilkudziesięciu godzin. Tam jest rozbierany na części, a jego podzespoły sprzedawane zaprzyjaźnionym ze złodziejami warsztatom, ewentualnie trafiają na aukcje online. Jako że przestępcy biorą sobie za cel głównie stosunkowo nowe i drogie auta, ich części są chodliwym towarem, a więc nie ma problemu z odsprzedażą kolejnych elementów. Czy jest sposób na zniechęcenie szajek do kradzieży danego egzemplarza? Okazuje się, że tak. Przestępcy szerokim lukiem omijają auta, które są znakowane przez GanDAN. Czym jest znakowanie GanDNA? Najprościej rzecz ujmując, znakowanie GanDAN jest specjalnym systemem oznaczania samochodów osobowych i ciężarowych, ale też motocykli, skuterów i maszyn budowlanych czy rolniczych. Zresztą nie ma przeszkód, aby specjalne oznakowanie wprowadzić na liniach produkcyjnych, urządzeniach do zabiegów kosmetycznych i medycznych, a nawet laptopach. Zawsze znakowanie odbywa się jedną z dwóch możliwych do wykorzystania technologii: Przez wykorzystanie nowoczesnych sensorów nanoszonych na wiele elementów pojazdu, w których zapisane są podstawowe informacje (dane właściciela, marka i model pojazdu, numer VIN). Każdy sensor jest odporny na warunki atmosferyczne i skrajne temperatury (od -55 do +125 st. C), dodatkowo jest zabezpieczony specjalną, numeryczną plombą i elementem maskującym. Przez indywidualne identyfikatory nanoszone na elementy samochodu w postaci specjalnej mieszanki lakieru UV oraz bezbarwnego utwardzacza. Dzięki temu charakteryzują się one wyjątkową trwałością, będąc odpornymi na warunki atmosferyczne. Numery odczytać można wyłącznie przy użyciu światła ultrafioletowego. Jednocześnie każdy pojazd znakowany w ten sposób otrzymuje specjalną naklejkę informacyjną, umieszczaną między innymi na szybie. Wielu przestępców, wiedząc, że to samochód znakowany tą metodą, a tym samym jego części są łatwe w identyfikacji przez policję, zwyczajnie rezygnuje z kradzieży. Korzyści ze znakowania GanDNA Bez wątpienia korzystanie z tej metody niesie w sobie mnóstwo korzyści. Przede wszystkim to działanie prewencyjne. Skoro pojazd jest znakowany specjalnymi sensorami lub lakierem UV, a przy tym ma informującą o tym naklejkę, wielu przestępców zrezygnuje z kradzieży, nie chcąc ryzykować identyfikacją auta przez organy ścigania. Wielu zada sobie pewnie pytanie o możliwość usunięcia oznakowania. Otóż jest to trudne, a w zasadzie niemożliwe, przynajmniej bez uszkodzenia oznakowanego elementu. Dużą wartością dodaną jest też specjalna aplikacja na telefon, umożliwiająca szybką i łatwą identyfikację pojazdu przez odczyt danych z sensorów. Aplikacja działa na urządzenia mobilne z systemem Android oraz iOS. O ile właściciel samochodu może nadzorować wyłącznie pojazdy przypisane do jego konta, o tyle funkcjonariusze korzystają z pełnej bazy takich obiektów. Nie można jednocześnie nie zwrócić uwagi na cenę pojazdu. Wydaje się oczywiste, że tak identyfikowany samochód ma wyższą wartość na rynku. Jak inaczej bronić się przed kradzieżą samochodu? Oczywiście znakowanie jest bardzo skuteczną metodą, która wielokrotnie zdaje egzamin i dobrze zabezpiecza auto przed kradzieżą. Na rynku są również inne opcje. Jako że na celowniku szajek motoryzacyjnych są między innymi auta premium z systemem bezkluczykowym, pomoże specjalna ochrona na kluczyki. Tu ciekawy produkt udało się wynaleźć polskim naukowcom, o czym więcej w artykule pt. “Polacy znaleźli sposób na kradzież samochodów na walizkę“. Warto być także przezornym na tyle, aby wiedzieć, co zrobić, kiedy pojazd zostanie już skradziony. W jego szybkim namierzeniu pomaga lokalizator GPS. Dla zagłuszenia jego sygnału przestępcy korzystają jednak z zagłuszarek. Dlatego lepsze są systemy wykorzystujące sygnały radiowe. Wówczas auto udaje się namierzyć nawet w podziemnych garażach czy kontenerach. Jak nie kupić kradzionego samochodu? Niestety, problemy mogą mieć nie tylko przestępcy, ale i kierowcy, którzy zakupią kradziony pojazd. Wówczas najprawdopodobniej zostaną oskarżeni o paserstwo, ponadto to straty finansowe, jeżeli pojazd zostanie odebrany właścicielowi, co jest niemalże pewne. Przy paserstwie wyróżnia się jego dwie formy: umyślne (art. 291 kiedy sprawca wie, że samochód został skradziony poprzedniemu właścicielowi lub się tego domyśla; zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat; nieumyślne (art. 292 kiedy sprawca nie wie, że samochód pochodzi z kradzieży; zagrożone karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 2 lat. Oczywiście najlepiej w ogóle nie narażać się na takie kary i przed finalizacją transakcji sprawdzić, czy pojazd nie pochodzi z przestępstwa. Pomaga w tym między innymi sprawdzenie VIN. To weryfikacja rekordów baz kradzieżowych w Polsce, Europie i Ameryce Północnej (IAATI/VIN-Info, niemieckiej, włoskiej, słoweńskiej, litewskiej, czeskiej, holenderskiej, rumuńskiej, słowackiej, kanadyjskiej, norweskiej, szwedzkiej, CrimiMail, Kaynine). Ponadto to inne kluczowe dane o samochodzie, a w tym jego dane techniczne, wyposażenie, wypadkowa historia, galeria z historycznych aukcji czy fabryczne usterki. Ocena naszych czytelników Administratorem Twoich danych jest AutoISO Sp. z (ul. Gnieźnieńska 12, Katowice 40-142, Polska, pomoc@ Przetwarzamy Twoje dane (adres e-mail, imię i nazwisko oraz treść wiadomości) na podstawie naszych prawnie uzasadnionych interesów: w celu komunikacji z Tobą i dla ochrony przed roszczeniami, przez okres do 10 lat od roku, w którym zakończono korespondencję. Współpracujemy z firmami hostingowymi, którym możemy przekazywać te dane (odbiorcy danych). Dane mogą być przekazywane poza UE, jedynie do Państw lub podmiotów zatwierdzonych prawem UE. Masz prawo dostępu do Twoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także ich przeniesienia. Masz prawo skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w Polsce lub jego odpowiednika w innym państwie UE. Więcej informacji o zasadach przetwarzania przez nas danych znajduje się w Polityka Prywatności i Cookies.

1. Mobbing - charakterystyka. Mobbing – słowo pochodzi od angielskiego wyrazu mob – tłum, oznacza – "napaść na kogoś" i "atakować". Heinz Leymann użył tego słowa po raz pierwszy w 1984 roku w kontekście napastliwego zachowania w miejscu pracy. Mobbing w pracy zatem to wszelkie postępowanie pracowników skierowane przeciwko

Witam Nigdy nie myślałem że mnie to spotka, ale widać życie pisze różne scenariusze. Mój przedstawia się następująco: W ubiegłym roku (2009) przełom lipca i sierpnia zepsuł mi się telefon komórkowy. Na operatora komórkowego nie miałem co liczyć bo do końca umowy pozostał jakiś rok. Więc korzystając z możliwości i znajomości zakupiłem u kolegi pracującego w lombardzie telefon sony ericsson k770i. I wszystko było by cacy, tylko kupiłem go troszkę taniej (200zł) bez prowizji lombardu nie biorąc żadnych dowodów zakupu itp, to miało być tak jak by go klient który zastawił sam odebrał. Telefon pracował w sieci era bez zarzutów do maja 2010. W maju br. parę miesięcy przed zakończeniem umowy podpisałem aneks do umowy i wziąłem nowy aparat więc ten stary nie bardzo był mi potrzebny, podjąłem decyzję że go sprzedam za pośrednictwem forum i tak uczyniłem uprzednio sprawdzając czy loguje się do innych sieci (logował się bez zarzutów), bo nie wiedziałem czy wpisać w ogłoszeniu że telefon z blokadą sim czy nie. Więc poszło ogłoszenie w naszym dziale sprzedam i aparat został sprzedany w maju 2010. I wszystko jest cacy aż do wtorku kiedy puka do mnie dzielnicowy z zapytaniem czy posiadałem i sprzedałem taki telefon KT770i. Zgodnie z prawdą odpowiedziałem że tak, to on mi na to że zaprasza na posterunek w celu złożenia zeznań, postawiono mi zarzut paserstwa z paragrafu xx bo telefon był zgłoszony jako kradziony. Moje zdziwienie było dość duże nawet spytałem czy to nie żart, użytkowałem go ponad pół roku, logował się do innych sieci, ale dziś okazało się że nie jest to żart. I teraz moje pytanie do obeznanych w prawie co tu robić jak się zachować, na dzień dzisiejszy nie przyznałem się do winy (bo niby czemu), jestem zaproszony na jutro w celu dalszego wyjaśnienia sprawy. Nigdy nic nie ukradłem, nie kupuję używanych w okazyjnych cenach kołpaków, lusterek i innych pierdół, ukarany tylko raz w życiu poprzez degradację stopnia wojskowego za "falę" w wojsku i picie alkoholu na terenie jednostki. Dzielnicowy podał mi (tylko) nr IMEI telefonu, kolega który mi go sprzedał nie może takiego numeru odnaleźć w swoich zapisach, posiadam archiwum wiadomości PW z kolegą który kupił ten aparat i nie odpowiedział na żadną z nich. Sprawa idzie od dupy strony bo zaczyna się od ostatniego klienta, doszła do mnie ale Łódź gdzie zgłoszono sprawę zaginięcia telefonu milczy. Nie wiadomo w jakich okolicznościach wyszło że ten aparat jest kradziony, ogólnie nic nie wiadomo, no może tylko tyle że mam zarzut paserstwa za jedyne 110zł. Mam jeszcze jedną prośbę, może ktoś z użytkowników ma gdzieś zapisane to ogłoszenie, raczej chodzi mi o fotki samego aparatu lub o linki do zdjęć na imageshack, bym chociaż mógł zobaczyć czy to ten sam telefon a może inny. Podziękowania dla admina Jedrus za chęć pomocy i próbę odkopania tego ogłoszenia gdzieś na serwerach ale niestety ze względu na dość długi okres czasu próba nie powiodła się. Pozdrawiam - kosiad

Książka Alimenty. Jak dochodzić, jak się bronić? Poradnik praktyczny autorstwa Hetman-Krajewska Joanna, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie 59,34 zł. Przeczytaj recenzję Alimenty. Jak dochodzić, jak się bronić? Poradnik praktyczny. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze! Mój młodszy (niepełnoletni) kolega poprosił mnie o pomoc w sprzedaży biżuterii w punkcie skupu złota. Twierdził, że biżuterię dostał w spadku, a sam nie mógł jej spieniężyć, bo nie ma dowodu osobistego. Dwa razy dokonaliśmy tej transakcji, raz część rzeczy sprzedał mój brat (który akurat był z nami na zakupach). Kolega za każdym razem dał mi po 100 zł za pomoc. Okazało się jednak, że biżuterię ukradł swojej matce, która teraz żąda ode mnie odszkodowania albo zgłosi sprawę policji. Czy faktycznie jestem winien paserstwa? Z jakimi konsekwencjami muszę się liczyć? W art. 292 § 1 Kodeksu karnego (w skrócie stypizowane zostało przestępstwo paserstwa nieumyślnego. Różni się ono od paserstwa umyślnego elementem strony podmiotowej, natomiast istota czynu sprawcy jest taka sama. W przypadku paserstwa nieumyślnego sprawca na podstawie towarzyszących czynowi okoliczności powinien i może przypuszczać, że rzecz będąca przedmiotem czynu została uzyskana za pomocą czynu zabronionego. Do okoliczności towarzyszących przestępczej transakcji, na podstawie których sprawca co najmniej powinien i mógł przypuszczać, że rzecz została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, zalicza się czas i miejsce transakcji, np. sprzedaż w melinie złodziejskiej, cechy rzeczy, np. spiłowane numery oraz niewspółmierną do wartości cenę. Zagrożenie karne w przypadku typu podstawowego paserstwa nieumyślnego stanowi grzywna, kara ograniczenia wolności albo kara pozbawienia wolności do lat 2. W przypadku typu kwalifikowanego czyn zagrożony jest pozbawieniem wolności od 3 miesięcy do lat 5. Nadto wskazać należy, że przestępstwo to ścigane jest z urzędu. Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedstawionego przez Pana stanu, wskazać należy, że o tym, czy zostanie Panu i Pańskiemu bratu postawiony zarzut paserstwa nieumyślnego z art. 291 § 1 czy też paserstwa umyślnego, zdecyduje organ ścigania prowadzący ewentualne przeciwko Panu i Pańskiemu bratu. Niemniej jednak wskazać należy, że na podstawie okoliczności towarzyszących całemu zdarzeniu mógł Pan przypuszczać, że przedmiotowa biżuteria pochodzi z przestępstwa. Pański kolega jako osoba niepełnoletnia z pewnością nie mógłby rozporządzać biżuterią o tak znacznej wartości. W toku ewentualnego postępowania karnego będzie Pan mógł ponosić wskazane przez Pana okoliczności, jednakże to sąd, biorąc pod uwagę całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, orzeknie o tym, czy i znamiona jakiego czynu zabronionego wypełnił Pan i Pański brat, oraz orzeknie o ewentualnej karze. Wszystko obecnie uzależnione jest od tego, jakie kroki prawne podejmie matka Pańskiego kolegi. Jeżeli zdecyduje się na złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, to będzie musiała opisać, kto, w jaki sposób i kiedy dokonał czynu zabronionego. Przysłowiowym ratunkiem dla Pana i Pańskiego brata może być fakt, iż matka kolegi będzie musiała wskazać jako sprawcę kradzieży własnego syna. W takim bowiem przypadku, kiedy przestępstwa kradzieży dokonuje osoba najbliższa, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Mając to na uwadze, możliwe jest, że nie złoży ona zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, a tym samym nie zostaną Panu i Pańskiemu bratu postawione jakiekolwiek zarzuty. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . 6. Dopiero w XIX wieku paserstwo staBo się przestępstwem odrębnym. Pierwowzór obecnego opisu czynu paserstwa zawarty zostaB w k. z 1932 r. Zmiany zawarte w k. z 1969 r., jak równie| k. z 1997 r. doprowadziBy do wypracowania opisu czynu zgodnego z obecną polityką karną. 7. zapytał(a) o 11:43 Nie umiem się bronić słownie. Co mam im wtedy odpowiedzieć? Mój ukochany rok szkolny się zaczął. :D Trzeba się uzbroić. Taka mini tarcza od was dla mnie na typowe teksty które się często powtarzają. Czyli podajcie tak po kilka sytuacji i co mam im w stylu: na co się patrzysz?-na żeby się tylko odwalili. Tak wiem, nie będę faiina... Nie staram się. Próbuję nie zostać zjechana. gohaa-najbardziej mnie gnębi te ich "dasz numer?" Jak mu odpowiesz "[CENZURA]", "nie, bo brzydki jesteś", "nie" to się jeszcze bardziej rozkręci i ma polew ze swoją grupką dresów. Tak z reszty to nw. co tak najczęściej. Głównie wjeżdżają na starych w sensie te teksty z gimbazy jak "twoja stara driftuje zębami po asfalcie", że głupia, że brzydka... "czochraj bobra" xd to rozwala, ale i wk*rwia jak jest w twoja stronę. "twoje zęby są jak gwiazdy na niebie żółte i daleko od siebie", "idź wejdź na drzewo i dokończ ewoluować" czy jakoś tak. Ogólnie coś w tym stylu. Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2013-09-08 12:29:51 Odpowiedzi gohaa. odpowiedział(a) o 11:52 - co się tak gapisz ? - bo ci fajna dioda wyskoczyła na mordzie /ja nie wiem jakich tekstów tam u Ciebie używają, wiec najlepiej podaj więcej przykładów. Z chęcią coś wymysle ;) gohaa. odpowiedział(a) o 13:14 - dasz numer ? - 37 ale noszę też 38 xd / do mnie kiedyś ktoś powiedział ' twój stary jest brudny i śmierdzi ' ( oczywiście nie znając go ) to odpowiedzialam ' no widzisz, a twoja stara i tak mu ciągnie ' i typa zatkalo. jak ktoś wjeżdża z tekstami bo twoja stara albo twój stary, to najlepiej obrócić to w ten sposób, żeby bylo na niekorzyść tego kto to powiedział. jak ja na przykładzie powyżej./ - czochraj bobra - a nauczysz mnie? na filmiku w necie widziałam ze masz spore doświadczenie / - twoje zęby są jak gwiazdy na niebie żółte i daleko od siebie - widzisz, piękne. za to to twoje jak francuska armia. co drugiego nie ma a co trzeci wystąp./- idź wejdz na drzewo i dokoncz ewoluowac - a ty w ogóle w końcu zacznij ./ i pamiętaj, ze kretynom, którzy walą takie teksty po ludzku nie przetlumaczysz, żeby się odczepili bo im przecież nic nie robisz. idioci idiotami pozostaną. Pozdrawiam :) blocked odpowiedział(a) o 11:45 Teksty z gimbazy w szkole średniej się bój xD powiec mu [CENZURA] luzusie [CENZURA] czy cos takiego na ryju--a ty je jesz nie no ogolnie mow szczerze jak ktoś ci coś dogada np. "ej zanim mnie zaczniesz oceniać popatrz sie na siebie bo wcale nie jesteś lepszy,myślisz ze takim ponizaniem bedziesz fajny?tak naprawde to sam z siebie robisz idiote" albo "oceniasz moj wyglad bo swojego nie znasz ... bo już wszystkie lustra połamałeś jak tylko w nie spojrzałeś" albo poprostu ignoruj :) mow "mysl sobie co chcesz, nie zamierzam sie klocic z takim idiotą" "wali mnie to co taki [CENZURA] o mnie mysli" "nie bede cie ponizac bo nie chce si znizyc do twojgo poziomu" ;) Seba466 odpowiedział(a) o 19:24 Ciąg się flecie po tapecie ziuziu51 odpowiedział(a) o 11:45 Najlepiej jest zignorować takie zachowanie. Jeśli jesteś w szkole średniej to nie powinnaś mieć takich problemów jeśli jesteś w porządku wobec wszystkich, fakt nie każdego w nowej klasie da się polubić ale lepiej nie zwracać na taka osobe uwagi. Ja jestem teraz w 1 technikum i balam się ze bd głupie teksty a tez nie umiem za bardzo się klocic, ale poszlam. W klasie mam same dziewczyny i 3 chlopakow co wiąże się z tym że za niedługo bd wojny miedzy niektórymi z nas ale staram się być dla każdego ok. A jeśli chodzi o starszych to po prostu idąc korytarzem jak jakas dziewczyna patrzy na mnie chamskim wzrokiem to nie patrze się na nia zbyt długo żeby nie myslala ze mam ochote na jakies klotnie ale patrze na nia przez chwile "rzucam spojrzenie" i ide dalej bo inaczej pomyslalaby ze się jej boje. Jak na razie nie mam zadnych wrogow i poznaje fajnych ludzi ;) tobie tez tego zycze. Powodzenia Uważasz, że ktoś się myli? lub
Tłumaczenie hasła "paserstwo" na angielski. handling, fencing, handling stolen goods to najczęstsze tłumaczenia "paserstwo" na angielski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: 9 grudnia 2009, w tym sądzie, skazano cię za paserstwo? ↔ Is it right that on the 9th of December 2009, at this court, you were convicted of handling stolen goods?
Na gruncie prawa cywilnego, za szkodę odpowiada nie tylko ten, kto ją bezpośrednio wyrządził, lecz także ten, kto świadomie skorzystał z wyrządzonej drugiemu szkody. Sąd Najwyższy zastanawia się teraz: czy osoba, która nieumyślnie skorzystała ze szkody wyrządzonej drugiemu, ponosi odpowiedzialność z tytułu deliktu? 1. O czym jeszcze mówi prawo? 2. Świadome czyny karane 3. Formy winy nieumyślnej 4. W perspektywie długofalowej Jak stanowi art. 422 kodeksu cywilnego: za szkodę odpowiedzialny jest nie tylko ten, kto ją bezpośrednio wyrządził, lecz także ten, kto inną osobę do wyrządzenia szkody nakłonił albo był jej pomocny, jak również ten, kto świadomie skorzystał z wyrządzonej drugiemu szkody. W praktyce skorzystanie z wyrządzonej drugiemu szkody najczęściej sprowadza się do klasycznego paserstwa. Zgodnie z art. 291 kodeksu karnego, paserstwo jest przestępstwem, polegającym na nabyciu lub pomocy zbycia albo przyjęcia lub pomocy ukrycia rzeczy uzyskanej za pomocą czynu czym jeszcze mówi prawo?Doktryna również wskazuje na to, że: korzyść ta jednak odniesiona być może i w tej postaci, która nie uzasadni zarzutu popełnienia przestępstwa, a związana będzie z zyskiem majątkowym, polegającym na powiększeniu stanu aktywów, zmniejszeniu pasywów, czy też zaoszczędzeniem na wydatkach[1].Polskie prawo karne przewiduje możliwość popełnienia przestępstwa paserstwa nieumyślnie (art. 291 KK). Sformułowanie zaś art. 422 kodeksu cywilnego, jak by się wydawało, całkowicie wyklucza możliwość skorzystania ze szkody wyrządzonej drugiemu nieumyślnie. Za tym również przemawia orzecznictwo, doktryna i praktyka. W przepisach czytamy: w czynie tym zawarte być muszą trzy elementy: musi dojść do uzyskania korzyści, osoba korzystająca musi mieć świadomość uzyskania korzyści oraz wyrządzenia drugiemu szkody, a źródłem korzyści musi być szkoda wyrządzona drugiemu[2Świadome czyny karaneKluczowym w danej sprawie jest sformułowanie „świadomie”. Nie ma wątpliwości, że w przypadku umyślnego korzystania ze szkody wyrządzonej drugiemu, osoba działa ze świadomością swego zachowania. Jak zatem odpowiedzieć na pytanie o możliwość ponoszenia odpowiedzialności z tytułu powyższego przez osobę działającą nieumyślnie? Należałoby się tutaj odwołać do samej istoty winy nieumyślnejLekkomyślność i niedbalstwo – są to dwie formy winy nieumyślnej. Niedbalstwo jest tak zwaną nieumyślnością nieświadomą. Cechuje się ona tym, że osoba nie przewiduje możliwości popełnienia czynu zabronionego, chociaż mogła ją przewidzieć. Lekkomyślność w doktrynie jest niekiedy nazywana nieumyślnością świadomą. Jej cechą charakterystyczną jest to, że osoba przewiduje możliwość popełnienia czynu. Taka osoba przypuszcza jednak bezpodstawnie, że uniknie jego popełnienia, łamiąc zasady oparciu o powyższe można powiedzieć, że osoba lekkomyślnie korzystająca ze szkody wyrządzonej drugiemu może odpowiadać z tytułu deliktu, ponieważ robi to świadomie, przewidując możliwość uprzedniego wyrządzenia szkody drugiej perspektywie długofalowejBez wątpienia, ostateczne rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego w danej sprawie może zmienić utrwaloną praktykę dotyczącą odpowiedzialności za świadome skorzystanie za szkodę wyrządzoną drugiemu na podstawie art. 422 kodeksu SA w Katowicach z dnia 13 lutego 2014 r., I ACa 1090/13

Czy ja mam sie obawiać wyroku skazujacego i wypłaty odszkodowania i oskarżenia o nieumyślne paserstwo . Wypłacajac odszkodowanie sam stane sie ofiarą przestępczej działalnosci poptrzedniego właściciela auta. Jakie są szanse na to ze pozew zostanie oddalony Bardzo proszę o pomoc w tej sprawie

Nigdy w zyciu nie zostalam zatrzymana przez policje, nawet rutynowo a na komendzie zostalam potraktowana jakbym kogos zabila. Na poczatku tego roku kupilam telefon za posrednictwem mojej dobrej kolezanki od kolezanki ktora znalysmy jakies 2 miesiace. Brat kolezanki mial do sprzedania telefon. Nie jestem osoba ktora zmienia telefony co kilka miesiecy, poprzednie dostawalam z anglii od siostry i tez nie byly to najnowsze modele. Telefon kupilam gdyz zepsul mi sie ten od siostry. Po 3 dniach policja przyjechala po mnie na uczelnie, poczatkowo mialam byc jedynie przesluchana a skonczylo sie to wszystko po 30 godzinach w mi odebrane wszystkie rzeczy,buty,skarpetki, nie dostalam nic nawet do picia przez 24 godz, kobieta przy ktorej musialam sie rozebrac traktowala mnie strasznie,nawet majtki mi ogladala, po czym szukala czegos w moich wlosach(PODKRESLAM ZE NIGDY NIE BYLAM ZATRZYMANA PRZEZ POLICJE) pytanie : czy to jest normalne postepowanie wobec tego co mi zarzucono?? wyjasnilam ze telefon kupowalam w obecnosci wielu ludzi i przy rodzinie chlopaka, o papiery nie pytalam gdyz nie wzbudzalo nic moich podejrzen. Nigdy nie potrzebowalam papierow bo telefony (2) dosawalam od siostry. Przyslano mi zawiadomienie o sprawie. jestem oskarzona o paserstwo pierwsza sprawe nie moglam sie stawic gdyz obecnie przebywam za granica, nie otrzymalam piewszego wezwania a przy przesluchaniu nikt nie uprzedzil mnie o koniecznosci poinformowania o zmianie adresu. Jednej z kolezanek zostaly zmienione zarzuty na sprawie(tak twierdzi) z nieumyslnego na umyslne. Czy to jest tez mozliwe ?dostaly kuratora rok na 3 lata i po 180, 250 zl grzywny. Co mi grozi? nie bylam swiadoma tego co kupuje,chlopak bawil sie telefonem przy mnie, rodzice byli obecni kiedy kupowalam telefon...jak jeszce moge sie bronic.... policja chodzila z moim rysopisem po sasiadach, odbylo sie przeszukanie u mnie w domu, nic nie znaleziono. chlopak pobil na dyskotece jakiegos chlopaka i ukradl 2 telefony i zegarek, takze dostal wyrok w zawieszeniu - Mamy już nieumyślne paserstwo, gdzie oczekujemy od sprawcy, że powinien się domyślić, że rzecz, którą nabywa, pochodzi z przestępstwa. Powinniśmy wprowadzić nieumyślne przestępstwo
Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu karnego zwanego dalej Z treści Pana pytania wynika, iż zakupił Pan monety, które okazały się kradzione. Nie miał Pan jednak świadomości, że sprzedawane przez Pana monety są kradzione. Policja ujęła sprawców dzięki Pana współpracy z policją. Aktualnie prokurator chce postawić Panu zarzut nieświadomego paserstwa. Prowadzi Pan działalność, która wymaga od Pana niekaralności. W mojej ocenie, mając na uwadze treść Pana pytania, wskazać należy na art. 292 zgodnie z którym „kto rzecz, o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”. Istotny z punktu widzenia Pana interesu jest pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 16 czerwca 1998 r. (sygn. akt II AKa 78/98, KZS 1999, nr 1, poz. 39) w którym Sąd orzekł, że „przestępstwo paserstwa należy do kategorii przestępstw wieloodmianowych. Każde bowiem z wymienionych w art. 215 z 1969 r. działań stanowi odrębny czyn i wypełnia samoistnie znamiona tego przestępstwa. Poszczególne formy paserstwa nie mogą nie tylko wzajemnie pokrywać się, ale krzyżować ze sobą i zachodzić na siebie. Dlatego przy formułowaniu zarzutu paserstwa w pierwszej kolejności należy wskazać formę, w jakiej on nastąpiło, a następnie trzeba określić bliżej zachowanie sprawcy przejawiające się w tej właśnie formie”. Niestety nie opisuje Pan okoliczności towarzyszących Panu w chwili zakupu. Z treści pytania nie wynika bowiem, jakie Pana zachowanie pozwalało przypisać Panu winę z art. 292 § 1 Proszę zauważyć, iż mamy do czynienia w cytowanym przepisie z paserstwem nieumyślnym. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć. Powyższe karze przyjąć, iż winien Pan przewidywać na podstawie całokształtu okoliczności, iż monety pochodzą z kradzieży. Mniemam, że na tę okoliczność winna wskazywać w szczególności cena zakupu. Nie ma przy tym znaczenia, czy osoba przyjmująca przedmioty nabyła je w celu następczego uzyskania korzyści majątkowej. Pogląd taki znalazł odzwierciedlenie w treści uzasadniania wyroku Sądu Najwyższego z dnia 4 marca 2002 r., sygn. akt V KKN 124/2000, zgodnie z którym „artykuł 292 § 1 nie wymaga kierunkowego nastawienia sprawcy, polegającego na przyjmowaniu rzeczy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej”. W tym miejscu wskazać należy na pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. akt V KK 401/12, w którego tezie wskazano, iż „typ podstawowy paserstwa nieumyślnego różni się od występku z art. 291 (paserstwo umyślne) stroną podmiotową, która charakteryzuje się istnieniem nieumyślności w odniesieniu do znamienia pochodzenia rzeczy z czynu zabronionego. Sprawca tego przestępstwa nie zdaje bowiem sobie sprawy, chociaż mógł i powinien przypuszczać na podstawie towarzyszących okoliczności, że nabywa lub pomaga do zbycia albo przyjmuje lub pomaga do ukrycia rzeczy, która pochodzi z czynu zabronionego”. Z punktu widzenia Pana interesu przytoczyć należy pogląd z literatury, zgodnie z którym „w stosunku do sprawcy przestępstwa określonego w art. 292 § 1 sąd może na podstawie art. 66 warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa” (M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, Komentarz do art. 292 Kodeksu karnego, Warunkowe umorzenie postępowania nie jest bowiem skazaniem w rozumieniu karnoprocesowym. Wskazać należy na postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 17 maja 2000 r., sygn. akt I KZP 7/2000, zgodnie z którym „w trybie przewidzianym w art. 387 kpk dopuszczalne jest tylko wydanie wyroku skazującego, a nie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne”. Sąd Najwyższy rozróżnia zatem skazanie od warunkowego umorzenie postępowania. Podobne stanowisko przyjmowane jest w doktrynie. Podkreśla się, iż wyrok warunkowo umarzający postępowanie karne nie jest wyrokiem skazującym (zob. np. A. Bulsiewicz i inni, Przebieg postępowania karnego, Toruń 1999, str. 163; K. Marszał, Proces karny, Katowice 1997, str. 247-248). Zasadne jest zatem podjęcie walki o warunkowe umorzenie postępowania karnego. Jednym z argumentów, który winien być przez Pana wykorzystany, jest współpraca z policją celem ustalenia sprawców kradzieży. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

UWAGA 2! Karane jest również tzw. paserstwo – czyli zakup mienia pochodzącego z kradzieży i znowu, nie tylko w bezpośredniej formie nabycia „gorącego towaru” przez pasera, ale również tzw. paserstwo nieumyślne, czyli nabycie towaru, co do którego zachodzą obawy, że może pochodzić z kradzieży (art. 122). I co najważniejsze

Jakiś czas temu mieliśmy do czynienia ze zmianą prawa związanego z progiem finansowym, który stanowi kiedy kradzież będzie przestępstwem, a kiedy wykroczeniem. Przypomnę, wcześniej była to sztywna kwota – 250 PLN, od nowelizacji przepisów jest to ¼ najniższej krajowej. Mam nadzieję, że niniejszy artykuł nieco przybliży istotę przepisów prawa, szczególnie prawa karnego i wykroczeń. A security managerów, loss prevention managerów i specjalistów czy pracujących na innych finezyjnych bardziej lub mniej stanowiskach oraz doradców różnych organizacji branżowych zmusi nieco do refleksji. Szczególnie w branży handlowej, bo to z tej strony było najwięcej sprzeciwów, protestów i kolokwialnie mówiąc „rwania włosów z głowy” (oczywiście w przenośni). Nieco historii Warto zwrócić uwagę, że dawny próg 250 pln obowiązywał od naprawdę wielu lat. A dokładniej – od 1 września 1998 roku (Dz. U. 1998, nr. 113. Poz. 717 – to przepis zmieniający). Wynagrodzenie netto (ubruttowienie wprowadzono z 1 stycznia 1999) wynosiło w 1998 roku 500 PLN. Oznacza to, że aby kradzież została uznana za przestępstwo, wartość kradzieży powinna przekroczyć połowę wynagrodzenia. Zestawmy: Rok 1998: najniższa krajowa – 500 pln netto, próg „przepołowienia czynu”, 250 pln netto, czyli równo 50% Rok 2013 (ostatni, w którym obowiązywała sztywna kwota): najniższa krajowa (netto) 1181, próg „przepołowienia czynu”: 250 netto. Czyli nieco ponad 21%. Oznacza to, że na przestrzeni lat karalność za kradzież została „zaostrzona” i w dniu wprowadzenia ostatniej zmiany przestępstwem był już czyn w którym wystarczyło dokonać kradzieży o wartości 21% najniższego słowy – próg realnie obniżał się, za sprawą innego czynnika, jakim jest najniższa krajowa. Prawo karne, prawo wykroczeń czyli szkodliwość społeczna czynu Czyny zabronione zostały opisane w aktach prawa karnego lub wykroczeń, zarówno jako czyny kodeksowe – zawarte w kodeksie karnym, czy kodeksie wykroczeń, jak również jako czyny pozakodeksowe – zawarte w konkretnych ustawach, w działach (rozdziałach) najczęściej nazywanych „przepisy karne”. Kwalifikowanie czynu przepołowionego, jakim jest kradzież mienia to czyn który zawiera gradację kar w zależności od stopnia szkodliwości społecznej czynu. Tu się nieco zatrzymam. Przypominam sobie pewne działania jednej z organizacji branżowych, która złożyła do Rzecznika Praw Obywatelskich wniosek o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności art. 119 z Konstytucją – art. 64 ust. Zawiłość postępowania wynika z prawa – nie każdy może złożyć wniosek do TK. Istotą wniosku było uznanie (według prasy), że przepis prawa wykroczeń godzi w ochronę majątku, poprzez ustalanie jakiejkolwiek granicy. Zastanawia mnie źródło takich wniosków, bo czy będzie granica czy nie – to będzie ona dotyczyć wszystkich. A istotą art. 64 jest uznanie, że ochrona przysługuje każdemu równo. I czy złodziej ukradnie komuś 400 pln, czy ktoś złodziejowi 400 pln, to zarówno złodziej, jak i „złodziej” złodzieja – odpowiadają na równych zasadach (ich majątek jest chroniony identycznie). Cóż, może kiedyś uda mi się porozmawiać z autorem tych ciekawych tez i wniosków. Natomiast jest jeszcze jedna rzecz, której chyba inicjatorzy działań nie zauważyli. Uchylenie przepisu art. 119 Kodeksu Wykroczeń spowodowałoby brak karalności kradzieży co do których uznano by że ich szkodliwość jest znikoma. Ale o tym w dalszej części artykułu, gdzie omówię przestępstwo jako czyn zabroniony. Czyn przepołowiony i … odpowiedzialność (stopniowanie) Kradzież, jako czyn zabroniony jest czynem przepołowionym. Oznacza to, że istnieje granica (o której mowa w całym artykule) która stanowi, kiedy czyn jest wykroczeniem, a kiedy przestępstwem. Istotą ustanowienia tej granicy jest coś, co potocznie nazywane jest społeczną szkodliwością czynu. I to jest element, dla którego należy się dość mocno zastanowić, czym są przepisy i jakie zasady leżą u podstaw prawa stanowionego. Interes społeczny a interes prywatny Jedną z zasad jest adekwatność kary w zależności od „wagi” popełnionego czynu zabronionego (opisanego w prawie wykroczeń czy prawie karnym), a więc owej szkodliwości SPOŁECZNEJ. Czyli nie interes własny osoby ograbionej i jej subiektywne odczucia stanowią o odpowiedzialności karnej, a interes SPOŁECZNY. Oczywiście osoba poszkodowana może również brać udział w postępowaniu – zarówno w sprawie o wykroczenie jak i sprawie o przestępstwo, ale nadal jest to kwestia uznania przez sąd szkodliwości społecznej czynu i na podstawie tej oceny wymierzenie kary. Innymi słowy – udział poszkodowanego w postepowaniu sądowym może jedynie przekonać sąd do uznania, że konkretna kradzież była dotkliwa społecznie bardziej lub mniej. Wykroczenie a przestępstwo W skrócie – wykroczeniem jest czyn zabroniony przez ustawę, szkodliwie społeczny. Brak jest wskazania co do wielkości owej szkodliwości społecznej. A więc czytając literalnie przepis – każdy czyn zabroniony opisany w kodeksie wykroczeń (lub jako wykroczenie pozakodeksowe) będzie wykroczeniem, niezależnie od szkodliwości społecznej. Nieco inaczej wygląda to w przypadku przestępstwa, który w art 1 par. 2 wyłącza bezprawność czynu o znikomej szkodliwości. Co to oznacza? Wydaje się, że organizacja o której pisałem wyżej nie do końca zapoznała się z przepisami karnymi przed złożeniem wniosku do RPO albo nie wykonała czegoś, co często stosuję jako dobra praktykę – oceny skutków reglacji. Ponieważ zmiana zapisu, czy dokładnej – intencje o których pisała prasa, mówiły o całkowitym zniesieniu progu i uznaniu go za niezgodny z Konstytucją i jak się domyślam, wszystkie kradzieże miałyby być przestępstwem. Ale… Kodeks Karny już na samym początku mówi o odpowiedzialności za przestępstwa. I art. 1 § 2 nie uznaje za przestępstwo czynu, którego szkodliwość jest znikoma. Innymi słowy – zniesienie art. 119 KW – czyli przepisu który przewiduje karę za każde wykroczenie (brak jest oznaczenia poziomu szkodliwości od której zaczyna się karanie jak w przypadku przestępstwa) spowodowałoby, że nie byłoby żadnego narzędzia do ścigania sprawców kradzieży drobnych, uznanych przez sądy za czyny znikomej szkodliwości. Naprawdę o to chodziło? Szkodliwość społeczna – o co chodzi? Piszę już trzecią stronę (Word) o szkodliwości ale co ona właściwie oznacza? Przychodzi tutaj z pomocą art. 47 § 6 Kodeksu Wykroczeń. Nie będę cytował (zrobi się zbyt długi artykuł), można sprawdzić. Ale warto pamiętać, że okoliczności są dość szerokie – od sytuacji społecznej, ekonomicznej, po motywy sprawcy. Zanim przejdę do kilku ciekawych moim zdaniem porównań jeszcze jeden mały przykład. Naprawdę osobę z północnej Polski należało skazać tak dotkliwie za kradzież batonika za 0,99 PLN? W przypadku gdy uznano by to za czyn szkodliwy społecznie po zniesieniu art. 119 KW, sprawca będzie już przestępcą. Naprawdę o to chodzi? „SKALA” – czyli poziomy Nieco przygotowania zawodowego – czyli strona merytoryczna. Zarówno funkcjonariusze jak i sądy mają możliwość gradacji kar w zależności od stopnia szkodliwości społecznej czynu. Po przekroczeniu stopnia szkodliwości „klasyfikowanego na ¼ najniższej krajowej” czyn automatycznie zostaje uznany za szkodliwy społecznie bardziej niż znikomo. I już jest przestępstwem, niezależnie od subiektywnej (zawsze) oceny funkcjonariusza czy sądu. Ale żeby Czytelnika wprowadzić w skale, czyli po prostu wskazać adekwatność kary do czynu (a dokładniej możliwość wymierzenia kary adekwatnej do popełnionego czynu i jego szkodliwości) poniżej małe zestawienie z punktu widzenia kar. Znikoma (lub niska) szkodliwość społeczna czynu – można poprzestać na środkach oddziaływania wychowawczego, tj. pouczeniu, ostrzeżeniu, zwróceniu uwagi etc. (art. 41 KW – kodeksu wykroczeń) Szkodliwość czynu – nieco większa, nadal 41 KW, ale również już otwieramy katalog kar. I w nim za kradzież – grzywna, ograniczenie wolności i areszt. I poniżej te bardziej szkodliwe społecznie wykroczenia z całą gamą możliwości. UWAGA! Czyn kradzieży i przywłaszczenia jest wyjątkowo surowo traktowany w kodeksie wykroczeń. Widać to po katalogu kar – grzywna, ograniczenie wolności czy areszt (w innych wykroczeniach spotykamy się nawet z … naganą). A dodatkowo – karane są również formy zjawiskowe popełnienia czynu, czyli podżeganie i pomocnictwo oraz forma stadialna, jaką jest usiłowanie. (Formy zjawiskowe – to w jaki sposób czyn jest popełniony, stadialne, w jakich fazach i które z nich są karalne). UWAGA 2! Karane jest również tzw. paserstwo – czyli zakup mienia pochodzącego z kradzieży i znowu, nie tylko w bezpośredniej formie nabycia „gorącego towaru” przez pasera, ale również tzw. paserstwo nieumyślne, czyli nabycie towaru, co do którego zachodzą obawy, że może pochodzić z kradzieży (art. 122). I co najważniejsze – paserstwo umyślne również jest karane w formach jak sama kradzież. A więc stadialnie – usiłowanie, a zjawiskowo – podżeganie i pomocnictwo. Recydywa (i nie tylko) jako okoliczność obciążająca. Art. 33 § 4 Kodeksu Wykroczeń to bardzo ciekawy przepis. Mówi o okolicznościach obciążających. I tak po kolei – ppkt 2 – działanie w celu uzyskania bezprawnej korzyści majątkowej. Ppkt 4 mówi o recydywie. Ppkt 7 – o działaniu pod wpływem alkoholu (też częsty przypadek). Przecież praktycznie wszystkie te okoliczności można wskazywać w trakcie postępowania i wpływać na ocenę szkodliwości społecznej. I UWAGA – najważniejsze, popełnienie wykroczenia z małoletnim!!! W zestawieniu z przesłankami karalności – w tym podżeganiu do czynu jako formie, która również jest karalna… No właśnie, chyba jednak można ukarać dorosłego, który wysłał małoletniego po „fanty”. Nawet nie chyba – nawet trzeba. I poza tym, że podżeganie i pomocnictwo są karalne, to dodatkowo jest to okoliczność obciążająca, a więc wpływająca negatywnie na ocenę szkodliwości społecznej czynu (powinno zwiększyć wymierzoną karę). Co jest całkiem zrozumiałe – demoralizacja małoletniego, który za chwilę może stać się nieletnim. Ale to na inny artykuł. Kodeks karny Miałem w jednym artykule zmieścić jeszcze Kodeks Karny, ale widzę, że już objętość zbliża nas do granicy „czytalności”. Więc czas na podsumowanie (podsumowania). Podsumowanie Z wielkiej chmury mały deszcz. Czyli w skrócie – mam wrażenie, że organizację o której pisałem powyżej wpuszczono w przysłowiowy kanał. Kary za kradzież – czy jest ona wykroczeniem czy przestępstwem są podobnie dotkliwe. Różnice są nieco „kosmetyczne” oraz nieco inaczej się nazywają. Ale nadal – są zgodne z adekwatnością kary do szkodliwości społecznej czynu. Oczywiście nie mówię o skrajnych przypadkach i kradzieży mienia znacznej wartości, która jest „najwyższą półką” szkodliwości społecznej i klasyfikowana jest jako zbrodnia (zagrożenie powyżej 3 lat pozbawienia wolności – art. 7 § 2 Kodeksu Karnego). Dodatkowo – wniosek, gdyby został przyjęty (moim zdaniem bez szans, bo nie ma sensu), a następnie uznany i zniesiono by wykroczenie z art 119 KW, a każda kradzież byłaby uznana za przestępstwo – brak byłoby możliwości „rozliczania” drobnych kradzieży, o znikomej szkodliwości. Poniżej na koniec zestawienie – dwie kary (wybrane), grzywna i areszt z pozbawieniem wolności – a więc kategoria co do zasady taka sama. Różnica polega na nazwie i sposobie liczenia. Jako porównanie i wskazanie, że kary są dość podobne w tych niższych kategoriach szkodliwości społecznej. Grzywna Występuje i w przestępstwie i w kradzieży. Tak, tak – w przestępstwie też, bo o tym mówi § 3 – w sprawach mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie. I tu nagle ciekawostka, bo… różnica w grzywnie za przestępstwo i grzywnie za wykroczenie nie jest wcale taka duża. W KW – grzywna jest określona wartościowo – od 20 do 5000 (art. 24 § 1). Kara za przestępstwo jest liczona nieco inaczej – w tzw. stawkach dziennych. Kara grzywny nie może być niższa niż 10 stawek dziennych (art. 33 § 1), a wartość stawki nie może być niższa niż…. UWAGA – 10 złotych. Oznacza to, że najniższa grzywna za przestępstwo może wynieść 100 pln. Ciekawe prawda? Najniższa za wykroczenie – 20 pln. A najwyższa pln. I jakoś nie wyobrażam sobie sądu, który skorzysta z § 3 – i uzna konkretną kradzież za sprawę mniejszej wagi, który wymierzy karę grzywny z „górnej półki”. Pozbawienie wolności i areszt Za przestępstwo przewidziano kary pozbawienia wolności, która jest wymierzana w miesiącach. Minimalny wymiar – 3 miesiące. Kara aresztu – czyli kara za wykroczenie liczona jest w dniach i minimalny wymiar to 5 dni maksymalny 30 dni. Różnica znaczna, ale naprawdę za kradzież o wartości poniżej ¼ maksymalny areszt 30 dni to mało? Wykroczenie jednak ostrzej? Zapewne po raz kolejny zaskoczę niektórych specjalistów i mam nadzieje przedstawicieli niektórych organizacji branżowych. Kara polegająca na „czasowym ograniczeniu wolności” (pozbawianie wolności lub areszt) za kradzież będąca wykroczeniem może być uznana jako BARDZIEJ DOTKLIWA. Mówi o tym przepis art. 24 § 2 KW, który stanowi, że obligatoryjnie za wykroczenie które popełniono w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – a takim jest kradzież, obok kary aresztu orzeka się karę za jedno wykroczenie sprawca może zostać ukarany jednocześnie dwoma karami – aresztem do 30 dni i grzywną do pln. Naprawdę jeśli to jest słaba kara za kradzież poniżej najniższego wynagrodzenia… to ja nie mam pytań. Podsumowanie 2 – czyli o co naprawdę chodziło? Tego nie wiem, nie znam intencji osób doradzających różnym organizacjom jak również nie znam intencji osób odpowiedzialnych za bezpieczeństwo, które pod koniec 2013 roku podniosły tak wielki protest, aż do nakłonienia jednej z organizacji do odpalenia armaty pt. wniosek do RPO o zbadanie zgodności z ustawą zasadniczą (Konstytucją). W tym artykule omówiłem kary za wykroczenie, myślę, że uzupełnię jeszcze artykułem z karami za przestępstwo oraz stosowaniem innych procedur karnych zaszytych w przepisach, a możliwych do wykorzystania. Ale żeby utrwalić, w kilku punktach: Kradzież będąca wykroczeniem może być karana również aresztem, z obligatoryjną grzywną (chyba, że sąd uzna to za bezzasadne). Paserka – zarówno umyślna jak i nieumyślna jest karana, w tym również aresztem. I w różnych formach – nawet nakłanianie do przyjęcia towaru z kradzieży o wartości poniżej ¼ wynagrodzenia też jest karalne i też aresztem lub grzywną. Nakłonienie nieletniego do kradzieży jest karane – jako forma zjawiskowa czynu. Nielat jak nie będzie podlegał pod odpowiedzialność może się wywinąć (postępowanie będzie prowadzone na podstawie innej ustawy) natomiast dorosły będzie karany normalnie, jakby to on popełnił czyn. Kary – są zbliżone, a katalog kar za kradzież będącą wykroczeniem jest naprawdę „ostrym” katalogiem. Recydywa jest okolicznością obciążającą. I to w dość znacznym zakresie. Naprawdę rodzi się pytanie do security managerów, loss prevention czy innych „finezyjnych”. Czego jeszcze brakuje w tym prawie wykroczeń? Chyba że… to nie w prawie brak… Tylko umiejętności jego stosowania? Albo wręcz… wiedzy o tym co można i jak można się bronić.
Jak legalnie bronić się przed atakującym psem. Jakiś czas temu media obiegło wstrząsające doniesienie o tym, że w Skarbicieszu (woj. lubelskie) znaleziono ciało człowieka, który został zagryziony przez dwa owczarki belgijskie.
Paserstwo nieumyślne Istotny jest artykuł 292. Kodeksu karnego, który mówi o tym, że ten, kto rzecz, o której na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje i pomaga w ukryciu, podlega… No właśnie, jakiej karze podlega wówczas sprawca? Klienci często pytają się: „Pani Mecenas, czy pójdę do więzienia za paserstwo nieumyślne z artykułu 292. Kodeksu karnego?”. Tak, oczywiście może zdarzyć się sytuacja, że pójdziesz do więzienia. Ale zatrzymaj się, złap oddech i posłuchaj. Rodzaj kary Jest kilka możliwości. Przede wszystkim grzywna, kara ograniczenia wolności i kara pozbawienia wolności do lat dwóch. Zwrócimy również uwagę…
Stalking. Jak się bronić przed prześladowaniem? Jak utrudnić komuś życie? Stalking może przybierać postaci, np. wysyłania SMS-ów, śledzenia ofiary, słownego lub fizycznego jej

Andrzej dobrze wiedział, że jego kolega Michał dokonał kradzieży samochodu z włamaniem (art. 279 § 1 Postanowił mu pomóc i przyjął od Michała części z tego samochodu warte 1000 zł, a następnie schował je w garażu. Andrzej został skazany za przestępstwo paserstwa umyślnego (art. 291 § 1 – sąd wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności. Magda przywłaszczyła laptop warty 5000 zł (art. 284 § 1 Zaoferowała sprzedaż sprzętu swojej koleżance Annie. Anna nie wiedziała, że laptop pochodzi z przestępstwa, ale mimo to kupiła go od Magdy za zaledwie 1000 zł, bez dokumentów i opakowania. Anna została skazana za przestępstwo paserstwa nieumyślnego (art. 292 § 1 na karę grzywny. Michał był grafikiem komputerowym, który bardzo potrzebował programu do obróbki zdjęć wartego 4000 zł. Znalazł atrakcyjną ofertę i kupił ten program za jedyne 800 zł. Nie dostał oryginalnych dokumentów ani opakowania. Sąd uznał go za winnego przestępstwa paserstwa programu komputerowego (art. 293 § 1 w zw. z art. 292 § 1 ale litościwie warunkowo umorzył postępowanie na 1-roczny okres próby (art. 66 oraz nałożył obowiązek zapłaty 500 zł świadczenia pieniężnego dla Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Jarosław ukradł telefon warty 300 zł (art. 119 § 1 Chciał go sprzedać bez ujawniania swojej tożsamości, dlatego też poprosił swojego znajomego Piotra, aby wstawił go do lombardu. Jarosław nie powiedział Piotrowi, skąd ma telefon. Za wykroczenie paserstwa nieumyślnego (art. 122 § 2 Piotr dostał karę 250 zł grzywny. Paserstwo – co to jest? Paserstwo to forma korzystania z owoców czyjegoś przestępstwa. Wyróżnia się przestępstwo paserstwa umyślnego (art. 291 paserstwa nieumyślnego (art. 292 oraz paserstwa programu komputerowego (art. 293 Paserem jest osoba, która rzecz uzyskaną w efekcie czynu zabronionego (np. kradzieży lub przywłaszczenia): nabywa, lub pomaga do jej zbycia, lub przyjmuje, lub pomaga do jej ukrycia. Poprzez nabycie rzeczy rozumie się objęcie rzeczy we władztwo poprzez np. kupno, zamianę czy darowiznę. Pomoc do zbycia polega na ułatwianiu przestępcy zbycia rzeczy np. poprzez dostarczenie mu środka przewozu, narzędzi, rady czy informacji. Przyjęcie rzeczy to objęcie rzeczy we władanie, ale w celu np. jej ukrycia, przechowania czy dalszego przekazania. Pomoc do ukrycia polega np. na przeniesieniu rzeczy do kryjówki lub dostarczeniu narzędzi i środków. Paserstwo – jaka kara? Paserstwo umyślne (art. 291 polega na tym, że paser wie, że uzyskuje rzecz, której sprzedawca nie nabył legalnie. Zwykle polega ono na kupieniu rzeczy od złodzieja. Grozi za to kara do 5 lat pozbawienia wolności. Jednak w przypadku, gdy rzecz była warta ponad 200 000 zł, kara może wynieść nawet 10 lat więzienia. Paserstwo nieumyślne (art. 292 polega na tym, że paser nie wie, że sprzedawana rzecz została pozyskana przez sprzedawcę nielegalnie. Towarzyszące sprzedaży okoliczności wskazują jednak, że może i powinien przypuszczać, że uzyskano ją na drodze czynu zabronionego. Łatwo się domyślić, że sprzęt dostępny w atrakcyjnej cenie, bez dokumentów i opakowania, może pochodzić z kradzieży. W przypadku, gdy dana rzecz jest warta mniej niż 200 000 zł, kara pozbawienia wolności może wynieść do 2 lat. Gdy jest warta więcej – nawet do 5 lat. Paserstwo jako wykroczenie występuje, gdy wartość rzeczy nie przekracza 500 zł (art. 122 § 1 i 2 Grozi za to kara aresztu, ograniczenia wolności, grzywny albo nagany. Teraz już wiesz, że kupowanie rzeczy kradzionych jest karalne. Ludzie często zadają pytania już po fakcie: „Kupiłem kradzione auto – co teraz?”, „Kupiłem kradzionego Iphona”. Zdarzają się paserstwa zarówno dotyczące rzeczy o małej wartości (np. laptop), jak i paserstwa samochodowe. Szczególnie skomplikowane są sprawy o paserstwo nieumyślne. Często granica między winą a niewinnością jest tutaj bardzo płynna i przy niewystarczającej analizie dowodów łatwo jest o wyrok niesprawiedliwy dla oskarżonego. Warto w takiej sytuacji skorzystać z pomocy doświadczonego adwokata, który wskaże sądowi, czy przedstawione w sprawie dowody są wystarczające, by kogoś skazać. W razie potrzeby będzie także wnosił o łagodny wymiar kary albo zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania, jeśli tylko występują ku temu okoliczności. Nie można pozwolić na to, by przypadkowy zakup sprzętu mógł zakończyć się wyrokiem i tym samym przekreślić wiele życiowych szans. Zapraszamy do kontaktu z naszą kancelarią.

1969 r., jak również dzisiejszego brzmienia przepisu. Na uwagę w kontekście ontologicznym zasługują takie pozycje jak „Kradzież i paserstwo mienie prywatnego” - A. Marka, E.W. Pływaczewskiego, A. Peczeniuka oraz „Przestępstwo paserstwa w ustawodawstwie polskim” autorstwa E.W. Pływaczewskiego. Talk - Rozmowy [h]yperreala Przejdź do zawartości Dział o sprawach, w których zarzut nie opiera się na Ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. 892 / 10 / 0 Jakieś 3 lata temu kupiłem telefon w celu następnej odsprzedaży go, po dostaniu paczki odrazu wystawiłem go na allegro, po tygodniu odezwał się do mnie kupujący że telefon został zarekwirowany jako że jest kradziony, po 2 miesiącach zostałem przesłuchany, od tego czasu cisza, sprawa się ruszy dalej czy nic z tym nie zrobią? Ostatnio zmieniony 06 kwietnia 2012 przez peszel, łącznie zmieniany 1 raz. 133 / 2 / 0 Raczej nic z tego nie zrobią jeżeli to było nieumyślne , zależy w jakich okolicznościach był jebnięty , kradzież , rozbój itp . Ale myślę ,że odpuszczą ,choć wszystko zależy od tego co zeznałeś ,od kogo kupiłeś , jeżeli na allegro lub czymś podobnym to bez lipy ale jak od ziomka to mogą dochodzić. Powodzenia . 2814 / 11 / 0 Uwaga! Użytkownik PCP nie jest już aktywny na hyperrealu. Nie odpowie na próbę kontaktu, ani nie przeczyta odpowiedzi na post. 468 / 17 / 0 Miałem identyczną sprawę, nie możesz pęknąć, musisz iść w zaparte zarówno na przesłuchaniu jak i w sądzie. Musisz tak mówić, że kupując telefon nie wiedziałeś, że pochodzi z czynu zabronionego tj. kradzieży. Oczywiście sam fakt, że telefon był bez "papierów" mógł o tym świadczyć, ale powiedz, że miał ładowarkę, słuchawki itd., że niczego nie podejrzewałeś. Gorzej jak kupiłeś sam aparat, wtedy to już jest mocno podejrzane. Ja wyszedłem z tego cało, tylko nagana. "Ukryta twarz oznacza, że wiesz Coś z czym nikt nie godzi się..." Prawie tona „narkotyku klasy A” została znaleziona na jachcie płynącym z wysp karaibskich do Wielkiej Brytanii. Jej rynkowa wartość została oszacowana na 80 milionów funtów. Dynamika rynku handlu narkotykami po krótkim spadku w początkowym okresie pandemii COVID-19 szybko dostosowała się do nowych realiów, wynika z opublikowanego w czwartek (24 czerwca) przez Biuro Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) nowego Światowego Raportu o Narkotykach. Sąd Najwyższy zdepenalizował w poniedziałek rekreacyjne spożycie marihuany przez dorosłych. Za zalegalizowaniem używki głosowało 8 spośród 11 sędziów. SN po raz kolejny zajął się tą sprawą, jako że Kongres nie zdołał przyjąć stosownej ustawy przed 30 kwietnia. Przestępstwo z art. 273 KK może zostać popełnione wyłącznie umyślnie, w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Oznacza to, że aby przypisać odpowiedzialność karną za czyn zabroniony z art. 273 KK konieczne jest, aby sprawca miał świadomość, że dokument, którego używa zawiera poświadczenie nieprawdy. Nie ma natomiast Za paserstwo, czyli kupowanie rzeczy pochodzących z przestępstwa, np. kradzieży grozi nawet 5 lat więzienia. Karalne jest też paserstwo nieumyślne. To samo dotyczy pomocy w sprzedaży rzeczy czy w ich przechowywaniu. Kiedy mamy do czynienia z paserstwem? Za paserstwo uznawane jest kupowanie rzeczy pochodzących z czyny zabronionego, np. kradzieży, rozboju, przywłaszczenia. Ale nie tylko kupno rzeczy z przestępstwa jest karalnym paserstwem. Co jest paserstwem? nabywanie rzeczy pochodzących z czynu zabronionego (np. kupno, przyjęcie darowizny); pomoc w zbyciu takiej rzeczy - np. przygotowanie rzeczy do sprzedaży, pomoc w znalezieniu nabywcy; przyjmowanie takiej rzeczy (objęcie rzeczy w posiadanie); pomaganie w ukryciu rzeczy. Paserstwo umyślne lub nieumyślne Oczywiście nie każde kupno rzeczy pochodzącej z kradzieży czy innego czyny zabronionego jest przestępstwem. Kluczowe jest to, czy kupujący wiedział lub na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że rzecz pochodzi z czynu zabronionego. Jeśli sprawca to wiedział lub zakładał, że tak mogło być i się z tym godził - mamy do czynienia z paserstwem umyślnym. Grozi za nie do 5 lat pozbawienia wolności (art. 291 Kodeksu karnego). Jeśli sprawca na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i mógł przypuszczać, że rzecz pochodzi z czyny zabronionego - mamy do czynienia z paserstwem nieumyślnym. Grozi za nie do 2 lat pozbawienia wolności (art. 292 Przykład 1. Jan N. kupił od spotkanego na stacji benzynowej mężczyzny nowy telefon komórkowy za ⅔ jego wartości. Jan N. na podstawie towarzyszących okoliczności (miejsce sprzedaży, cena telefonu) powinien był i mógł przypuszczać, że telefon pochodzi z kradzieży. Można mu więc zarzucić przestępstwo paserstwa nieumyślnego. “Domeną paserstwa nieumyślnego jest to, iż sprawca nie wie, że rzecz będąca przedmiotem jego działań została uzyskana za pomocą czynu zabronionego, lecz w konkretnym układzie okoliczności faktycznych, w których podejmuje określone czynności w stosunku do rzeczy, istniały możliwości powzięcia przez niego przypuszczenia, że rzecz została uzyskana za pomocą takiego czynu. Innymi słowy sprawca tego przestępstwa nie zdaje sobie sprawy, chociaż mógł i powinien przypuszczać na podstawie towarzyszących okoliczności, że nabywa lub pomaga do zbycia albo przyjmuje lub pomaga do ukrycia rzeczy, która pochodzi z czynu zabronionego”. Wyrok Sądu Najwyższego z r., sygn. akt II KK 355/16 Kiedy paserstwo jest wykroczeniem, a nie przestępstwem? Nie zawsze paserstwo jest przestępstwem. W niektórych przypadkach paserstwo zostanie uznane za wykroczenie. Nie tylko kara będzie niższa. Osoby ukarane za wykroczenie nie są wpisywane do Krajowego Rejestru Karnego, można więc uzyskać “czyste” zaświadczenie o niekaralności. Paserstwo jest wykroczeniem wtedy, gdy łącznie spełnione są następujące warunki: dotyczy mienia o wartości nieprzekraczającej 500 zł, mienie pochodzi z kradzieży lub przywłaszczenia, paser nabywa takie mienie lub pomaga w jego zbyciu albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przyjmuje je lub pomaga w jego ukryciu, paser wie, że mienie pochodzi o kradzieży lub przywłaszczenia (paserstwo umyślne) lub na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że zostało uzyskane za pomocą kradzieży lub przywłaszczenia (paserstwo nieumyślne). Za wykroczenie paserstwa umyślnego grozi areszt, ograniczenie wolności lub grzywna. Za wykroczenie paserstwa nieumyślnego - grzywna albo nagana. Wynika to z art. 122 Kodeksu wykroczeń. Bilety na mecz a paserstwo Czy paserstwo można też dotyczyć biletów, np. na mecz? No to pytanie musiały odpowiedzieć sądy, które zajmowały się sprawą biletów na mecz Euro 2012, skradzionych jednemu ze sponsorów. Przed sądem stanęły trzy osoby: mężczyzna, który pomógł sprzedać jeden z biletów oraz dwie osoby, którzy dostali bilety za darmo od znajomych. Sprawa trafiła aż do Sądu Najwyższego. Ten uznał, że bilet nie jest rzeczą ruchomą w rozumieniu przepisów o paserstwie. Jest natomiast dokumentem uprawniającym do udziału w imprezie (wyrok Sądu Najwyższego z 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt II KK 82/15). Nie oznacza to, że za posługiwanie się takim kradzionym biletem - dokumentem nic nie grozi. Może tu mieć miejsce przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów z art. 275 § 1 Z przepisu tego wynika że kto posługuje się dokumentem stwierdzającym prawa majątkowe innej osoby lub dokument taki kradnie lub przywłaszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo do 2 lat pozbawienia wolności. Różnica z paserstwem polega na tym, że paserstwo może być popełnione również nieumyślnie. Natomiast przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów może być popełnione tylko umyślnie. Paserstwo programu komputerowego Karalne jest również paserstwo dotyczące programu komputerowego (art. 293 Jest to odpowiednik typowego paserstwa, tyle, że jego przedmiotem nie jest rzecz, a program komputerowy. Może być popełnione umyślnie lub nieumyślnie. “Paserstwo programu komputerowego można przypisać sprawcy, który na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że program komputerowy został uzyskany w drodze czynu zabronionego i program ten nabywa. Jest to odpowiednik typowego paserstwa, tyle, że jego przedmiotem nie jest rzecz, a program komputerowy. Wymaga to zatem wykazania, że program był uprzednio przedmiotem czynu zabronionego”. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z r., sygn. akt II AKa 137/14. Paserstwo akcyzowe Odrębnym przestępstwem karno - skarbowym jest tzw. paserstwo akcyzowe. Dotyczy ono towarów obłożonych akcyzą, np. alkoholu, papierosów. Przestępstwem karnym - skarbowym jest bezprawny przywóz do Polski towarów akcyzowych, bez ich oznaczenia znakami akcyzy, czy nielegalna produkcja wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym (art. 63 Kodeksu karnego skarbowego). Za paserstwo akcyzowe (art. 65 odpowie ten, kto takie wyroby (np. pochodzące przemytu): nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi, pomaga w zbyciu, przyjmuje, pomaga w ukryciu. Jeśli robi to umyślnie, grozi mu do 3 lat pozbawienia wolności. Jeśli nieumyślnie (bo na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego) - grozi mu grzywna. Paserstwo akcyzowe może zostać zakwalifikowane nie jako przestępstwo karno - skarbowe, tylko jako wykroczenie. Wszystko zależy od wartości podatku narażonego na uszczuplenie. Jeśli nie przekracza pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę, mamy do czynienia z wykroczeniem skarbowym. Jeśli przekracza - z przestępstwem skarbowym. Na 2019 r. próg wynosi zł. Uv82zi.